Περίμενα με λαχτάρα μια μέρα σαν κι εκείνη μα λες και κάποιος έσπασε την κλεψύδρα του χρόνου μου, χύθηκε όλη η άμμος και ο χρόνος πέρασε σαν νερό... άδικο; Άδικο... πριν προλάβω να πω πως ο χρόνος μου σκάλωσε σε μια ματιά περπατώντας σε έναν αιώνιο διάδρομο κάποιου ταξιδευτικού σταθμού... πριν προλάβω να πω πως δυο χέρια τυλίγουν το κορμί μου ακόμα και κατα την απουσία... πριν καλά καλά προλάβω να φωνάξω το όνομά σου... πριν προλάβω να σου πω "μη φύγεις"...
Ταξίδεψα για λίγο μόνη μου... μέσα σε χάρτινες διαδρομές προσπαθούσα να εντοπίσω μια μορφή ανάμεσα σε ένα πλήθος που όλοι φορούσαν την ίδια μάσκα... σαν μόνη διέξοδο μέσα στην ασάφεια των σκιών έκλεισα τα μάτια και βρέθηκα αλλού. Πάνω από τα σύννεφα, πάνω από το πλήθος με τις μάσκες....
Ο Ουρανός κράτησε τα μυστικά μακριά από αδιάκριτα βλέμματα και από αυτιά που δε κωφεύουν. Τα φύλαξε μαζί με τα πολύτιμα του κόσμου μέσα στο βελούδινο κουτί της ευτυχίας... Είναι οι κλεμμένες μας στιγμές που ληστέψαμε λίγες ώρες πριν από τους άλλους για να τις κάνουμε δικές μας...κι έπειτα το κουτί έκλεισε περιμένοντας υπομονετικά τον συνδυασμό για να ανοίξει ξανά...
Ο χρόνος που κυλά αμείλικτα εις βάρος μου, μου άφησε εικόνες με ζωντανά χρώματα να έχω στην παλάμη της καρδιάς κρατημένες. Ευτυχώς που υπάρχουν και αυτές και γίνονται παυσίπονα στον πόνο του μυαλού όταν εκείνο σκέφτεται τις μορφές να κλείνονται η μία στην άλλη και να μπερδεύονται γινόμενες ένα˙ σαν υγρό κερί λιωμένο από δύο διαφορετικά σώματα...
Τα λόγια είναι λέξεις, μα οι λέξεις είναι λέξεις. Δεν είναι συναισθήματα... η αγάπη είναι συναίσθημα και όχι λέξη.. βάλε τη μέσα σε έναν φάκελο και φύσα τη δυνατά να έρθει ως εμένα με την ανάσα σου. Κι εγώ θα την εισπνεύσω και θα τη βάλω μέσα μου και θα τη κρατήσω εκεί για όσο η αγάπη αυτή φωτίζει και λάμπει...
Η Αγάπη σου κρύβεται μέσα στους στίχους του τραγουδιού που ακούω, μέσα στις μελωδίες της πρωινής φωνής σου. Η Αγάπη κρύβεται μέσα σε απεγνωσμένα βλέμματα για μια συνάντηση που αργεί. Μέσα σε φωτεινές σκέψεις που οι υπάρξεις γίνονται ένα με αυτές. Η αγάπη κρύβεται μέσα στα σύννεφα, κατοικεί πάνω από τον ουρανό...
Οι στίχοι των τραγουδιών μαρτυρούν τα λόγια μου και οι μουσικές τη διάθεσή μου. Στρίβω ένα τσιγάρο μου κι εκείνο καίγεται από μόνο του πάνω στα δάχτυλά μου. Οι σκέψεις μου ρουφούν τον καπνό του κι έπειτα τον βγάζουν πάνω σε ράφια από μικρές ώρες κοινής ζωής....
Ειναι και αυτό...
... που δε βρέχει ακόμα γαμώτο...
φωτό:http://kiwi-up.deviantart.com/art/Secrets-24526948... που δε βρέχει ακόμα γαμώτο...
Σάββατο 08/11/08 12.53