"Έχεις ζήσει στιγμές; Να είσαι μαζί με τον άνθρωπό σου και να μη θες να σηκώσεις το βλέμμα σου από πάνω του...
Να ξαπλώνεις δίπλα του και να τον κοιτάς...
Nα κοιμάσαι και να τον βλέπεις πάλι και να μη ξέρεις ποιο από τα δύο είναι το όνειρο...
Να κάνεις ταξίδια μόνο για αυτή την λίγη ώρα μαζί του...
Να σ' ακουμπά με το χάδι του και να έχεις τον κόσμο μέσα σου...
Να του λες σ'αγαπώ και να βρίσκεις λέξεις που μέχρι τώρα δεν τις γνώριζες...
Να γελάς ασταμάτητα...
Να μένεις στην σιωπή και εκείνη να λέει τα πάντα...
Να του λες ευχαριστώ που υπάρχεις... που βρέθηκες στο δρόμο του...
Να πιστεύεις ότι είναι μαγικός...
Να νιώθεις την όμορφη αύρα του από την πρώτη γνωριμία...
Να σου φαίνεται ελάχιστο το πολύ...
Να γίνονται ένα... ένα όμως, τα κορμιά... ένα...
Να νιώθεις τον έρωτα να ξεχειλίζει από παντού...
Να αγαπάς το πνεύμα του και όχι τον εξωτερικό κόσμο του...
Να αγαπάς το όλο του...
Αν τις γνωρίζεις τούτες τις στιγμές τότε καταλαβαίνεις τι περνάμε και οι δύο...........εκείνη και εγώ..... η σιωπή καθώς βυθίζονται τα μάτια του ενός στον άλλον λέει όλα τα παραπάνω. ...ξάφνου είδα τον κόσμο γύρω μου. Κάποιοι με χτύπησαν στην πλάτη και κάποιοι μου την γύρισαν. Άλλοι βλέπουν την δύναμη της συνήθειας και μου ζητούν να αλλάξω την γνώμη μου και άλλοι να μου δίνουν το χέρι τους. Αποφάσισα να γυρίσω και εγώ την πλάτη μου στην συνήθεια…"
Υ.Γ. Αυτό το κείμενο ΔΕΝ είναι δικό μου... σ'ευχαριστώ που μου το χάρισες...
Κυριακή 07/12/08 22.01
φωτό:http://elizabeth-caffey.deviantart.com/art/love-47472688
