8.12.08



Ο Έρωτας είναι ώριμο φρούτο που η γεύση του γεμίζει το στόμα με χυμούς φρεσκάδας από φιλιά με γλυκόξινη γεύση…


… είναι Άντρας. Δυνατός, με άγρια ομορφιά. Σε παίρνει στα χέρια του και σε υψώνει στις πιο ψηλές βουνοκορφές να θαυμάσεις τις πιο μαγικές Ανατολές του κόσμου όλου.

… είναι Γυναίκα. Τρυφερή και αδίστακτη. Σε χαϊδεύει, σε κοιμίζει στο στήθος της, σου τραγουδά το τραγούδι των Σειρήνων, σε αποπλανά. Σε γεμίζει με χυμούς ζωής κι έπειτα σε κάνει να νιώθεις ασφαλής μέσα στα γλυκά σπλάχνα της ανάσας της αγκαλιάς της.

… είναι απλότητα. Να έχεις τον ουρανό και να θες έν’ αστέρι. Να έχεις τον ωκεανό και να θες μια σταγόνα. Να έχεις τον κόσμο και να θες έναν άνθρωπο. Να έχεις το δάσος και να θες μια πόα. Να έχεις τη μουσική και να θες μια νότα. Να έχεις ένα τραγούδι και να ‘‘σκαλώνεις’’ στον στίχο. Τον στίχο εκείνο που ολοζώντανο φέρνει τον άλλον μπροστά σου.

… είναι γλυκό του κουταλιού. Σαν εκείνο της γιαγιάς στο ντουλάπι της κουζίνας. Είναι σπάνιο όσο και η συνταγή της. Μα εσύ ξυπνάς το βράδυ και πατώντας στις μύτες με το κουταλάκι στο χέρι, τρυπώνεις στα άδυτα μυστικά της και με κλειστά τα μάτια το απολαμβάνεις σαν εκείνο, το γλυκό το πρώτο φιλί.

…είναι μαργαρίτα. Πάντα βρίσκεις έναν τρόπο να καταλήξεις στο
‘‘μ’ αγαπά’’ ακόμα και αν κάνεις την πιο μεγάλη ζαβολιά. Ακόμα πιο μεγάλη και από τη μεγαλύτερη που έκανες στο ‘‘κρυφτό’’ στην παιδική σου γειτονιά.

… είναι κόκκινο. Με πάθος που βγαίνει από κάθε πόρο του κορμιού. Με αίμα που κυλά για να θρέφει ολόκληρη τη ζωή.

… είναι γέννηση. Μια ανάσα, ένα κλάμα, μια αγκαλιά τρυφερή, ένας πόνος, ένα δάκρυ, μια συγκίνηση, μια πληρότητα.


… είναι μια βόλτα στην παραλία. Εκεί στο παγκάκι μέσα στο κρύο του χειμώνα, κάτω από τις στάλες της βροχής…



Ο Έρωτας είναι η πνοή του θεού.
… είναι ένα παραισθησιογόνο αληθινό ψέμα.
… είναι σιωπή.
… είναι στιγμή.
… είναι Όλο…

"Ένας κόμπος η χαρά μου, κι όμως σαν θα 'ρθεις,
στάλα-στάλα θα στη δώσω για να δροσιστείς..."

Δευτέρα 08/12/08 14.57
φώτο:http://bunnis.deviantart.com/art/Love-is-54671516