Πίσω από το υγρό παράθυρο που μούσκευε η βροχή καθόταν σκυφτή η μικρή Στιγμούλα ,που ξέφυγε από κάποια αλλοτινή σκέψη που έμοιαζε με κλαυθμήρισμα. Έμοιαζε χαμένη. Σαν τα ελεύθερα πουλιά που λυτρωμένα έφυγαν από κάποιο κλουβί, μα δε ξέρουν τι να την κάνουν τόση ελευθερία. 'Ηρθε και κάθισε απέναντι της μια πεταλούδα. Η πεταλούδα κοίταξε τη μικρή Στιγμούλα και ρώτησε:
-Γιατί είσαι σκυφτή;
- Δε ξέρω τι πρέπει να κάνω για να νιώσω καλύτερα…
-Πέτα!
-Δεν μπορώ. Δεν έχω φτερά όπως εσύ!
-Όλοι μπορούν να πετάξουν. Όλοι αξίζουν μια ευκαιρία για να μάθουν να πετούν…
Παρασκευή 18/01/08 16.29
Παρασκευή 18/01/08 16.29
φωτό:http://cancell.deviantart.com/art/raining-4543479
