10.9.09

12563


Θα ήθελα να ήξερα να έπαιζα λαούτο. Να πήγαινα τα βράδια και να έπαιζα μέσα στα τύπμπανα των ανθρώπων κρυφά, χωρίς να με βλέπουν και χωρίς να με ακούν με την ακοή τους. Να έπαιζα κατ’ ευθείαν στο μυαλό τους, να έβλεπα αντιδράσεις και να έκανα συλλογή από στιγμές.
Δε με ξέρω. Ούτε που με έχω ξαναδεί ποτέ. Ούτε αυτά τα μάτια μου θυμίζουν κάτι. Ούτε κάν η φωνή μου. Δε με ξέρω… μου απλώνω το χέρι και μου συστήνομαι ενώ το όνομά μου το ξέχασα μόλις λίγα δευτερόλεπτα μετά μα ντρέπομαι να με ξαναρωτήσω. Θα περιμένω κάποια στιγμή να μου το αναφέρω ξανά δήθεν τυχαία. Ή θα ρωτήσω διακριτικά κάποιον που ξέρει πως με λένε. Κι έπειτα, θα παίξω κρυφά από ‘μένα λαούτο στο δικό μου μυαλό. Κι έτσι θα μου κλέψω τις στιγμές. Και θα τις κάνω από δικές μου, δικές μου. Κι αν παρ΄ όλ΄ αυτά καταφέρω ποτέ έστω και για μια στιγμή να μου κρυφτώ, εμένα να με φτύσεις…


Φωτό: http://alekh.deviantart.com/art/Hidden-Craze-129488638
Πέμπτη 10/09/09 14.36