Ναι, θα
'ταν ωραία να ήταν Σάββατο, να μη δουλεύαμε, να μη χρειαζόταν να φύγω
ξημερώματα να επιστρέψω. Θα πίναμε καφέ, θα στρίβαμε τσιγάρα, θα συνεχίζαμε
περίπου απο εκεί που το παρατήσαμε όταν το φως μου έτσουζε τα μάτια και με
βασάνιζες για ώρα μέχρι να το σβήσεις. Είχα σχεδόν αποδεχτεί πως θα κοιμηθώ με
μάτια τσουζμένα. Το πρωί που επέστεφα Θεσσαλονίκη έβρεχε και μπουμπούνιζε και
άστραφτε. Να ξέρεις.
Photo
...σε λίγες μερες
αν μας αντέχει
ο ουρανός
θα ξαπλώνουμε πάνω
του...
Photo