Οι γιορτές έφτασαν στο τέλος τους και η απογραφή τους μετράει πάνω από ένα εκατομμύριο δυνατά γέλια, χιλιάδες κατάματες στιγμές σιωπής, δυο στιγμές θλίψης, δεκάδες δάκρυα σιωπηλής χαράς, μια σπασμένη χριστουγεννιάτικη μπάλα και μια φυγή που πλησιάζει με το μεσήμερο της αυριανής μέρας.

Αύριο, τέτοια ώρα, όλη μου η ευτυχία των φετινών γιορτών θα ταξιδεύει μέσα σε χρονικά χιλιόμετρα απουσίας και αναμνήσεων. Η παρουσία της όμως θα χορεύει ρυθμικά πάνω στον καναπέ μου, μέσα στο ποτήρι του κρασιού που έβρεχαν τα χείλη την Πρωτοχρονιά, στα μυρωδάτα σεντόνια, στο καφέ φούτερ που σου δάνεισα…

Το σφύριγμά σου ακούγεται ηχηρό μέσα από το μπάνιο αυτή τη στιγμή που εσύ ξυρίζεσαι κι εγώ κάθομαι και γράφω μ’ ένα τσιγάρο στο χέρι και τον φραπέ μου να με δελεάζει φλερτάροντας δίπλα στον δικό σου που σου έφτιαξα να είναι έτοιμος μόλις βγεις.

Ακούω την πόρτα να ανοίγει και να κλείνει ξανά πίσω σου και τα βήματά σου να σε οδηγούν στην κρεβατοκάμαρα. Παλεύεις με κάτι. Με το πατζούρι της κρεβατοκάμαρας που απότομα το άνοιξες και τώρα δε κλείνει. Άνοιξες δουλειά πάλι! Αλλά ακόμα και τώρα μουρμουρίζεις και σφυρίζεις το ίδιο κομμάτι που σφύριζες μέσα στο μπάνιο.

-Ας το… θα το κάνουμε μετά…

Στα πενήντα τετραγωνικά του σπιτιού μου οι ήχοι είναι δυνατοί. Στα πενήντα τετραγωνικά μου κάνω σημειωτών σε κάθε χιονισμένη, βροχερή, χρωματιστή, αγκαλιασμένη στιγμή. Φεύγεις αύριο. Σου δίνω ραντεβού σε λίγες μέρες πάνω στον Χορτιάτη στο καφενείο των ‘‘Περικλήδων’’...

Σε φιλώ απαλά, και σε αγκαλιάζω το τελευταίο, μέχρι το επόμενο, βράδυ μας…
Θα αργήσεις έναν αιώνα πάλι.

Φωτό: http://romeo-tango.deviantart.com/art/I-m-not-with-you-but-of-you-40073449
Δευτέρα 05/01/09 20.04