Νιώθω όπως κι άλλες φορές. Όπως συχνά πυκνά. Νιώθω βουβή. Από τότε που ζω δίπλα στα δάχτυλά σου ξέχασα να μιλώ. Οι λέξεις μοιάζουν τόσο δύσκολες όπως όταν ήμουν περίπου ενός έτους και ας είμαι τώρα σχεδόν τριάντα ένα. Πω πω… τριάντα χρόνια μετά, και ακόμα δεν έμαθα να προφέρω συλλαβές.
Πως λέμε’‘ Έρωτας’’ με λέξεις; Πως λέμε ‘‘Σ’ αγαπώ’’; ‘‘Σε μισώ’’; ‘‘Σε θέλω’’; Πως λέμε ‘‘Θέλω να με βάλεις από κάτω σου, κι έπειτα από πάνω σου, κι έπειτα μπροστά σου κι έπειτα ξανά από πάνω σου και να με γυρίζεις βόλτες όλο το βράδυ να γνωρίσω τα καινούρια σοκάκια του κορμιού σου που μου τα κρατάς έκπληξη για την πρώτη μας επέτειο’’; Πως λέγεται το ‘‘Γαμώ την πουτάνα μου πάμε να φύγουμε από όλους και από όλα κι έλα να μείνουμε πάνω σε μια συλλαβή που τελειώνει σε ωμέγα’’;
Χτες πάλι κοιμηθήκαμε στον καναπέ. Να δεις που στο τέλος θα στραβολαιμιάσουμε κι έπειτα οι λέξεις θα βγαίνουν στραβές από στραβό στόμα. Ήδη πονάει ο αριστερός μου όμως και φταις εσύ γι αυτό, γιατί τα βράδια σου απλώνω την πλάτη μου κι εσύ τη χαϊδεύεις. Κι εμένα μου αρέσει αυτό. Κι έτσι δε κουνιέμαι καθόλου, μένω εκεί, στηριγμένη στο ένα οστάριο του χεριού με όλο το βάρος μου και απολαμβάνω τα δάχτυλα σου καθώς κυλούν πάνω μου. Και μερικές φορές πιάνομαι. Αλλά κάνω πως δε καταλαβαίνω ότι πιάνομαι. Το παίζω αδιάφορη και μου γυρίζω την πλάτη κι εμένα…
Αύριο θα παίξουν κρυφτό οι ανασφάλειές μου με τις δικές σου. Δε ξέρω ποιες θα κρυφτούν καλύτερα και δε θα φανερωθούν. Αν δε τις βρούμε ποτέ, τότε θα ξεχαστούν και θα πάψουν να υπάρχουν. Θα λείψω. Για πρώτη φορά εγώ. Θα πάρω όμως το χέρι σου στη βαλίτσα μου να με χαϊδεύει όσο εγώ θα φοβάμαι μη σε κερδίσει κάποια με πιο ωραία φωνή από τη δικιά μου. Κάποια που θα ξέρει να μιλά και όχι να γράφει. Κάποια που θα μπορεί να φτιάξει λέξεις με συλλαβές. Μα ξέρω πως μόλις πέσω με μια βροχή, θα θυμηθείς πως οι Σειρήνες ήξεραν απλά να τραγουδούν κι όχι ν’ αγαπούν…
Φεύγω. Πάω στη σιωπή να σε περιμένω για μεσημεριανό….
Φώτο: http://todiefor666.deviantart.com/art/Waiting-For-Rain-92570510
Πέμπτη 08/10/09 10.51
Πως λέμε’‘ Έρωτας’’ με λέξεις; Πως λέμε ‘‘Σ’ αγαπώ’’; ‘‘Σε μισώ’’; ‘‘Σε θέλω’’; Πως λέμε ‘‘Θέλω να με βάλεις από κάτω σου, κι έπειτα από πάνω σου, κι έπειτα μπροστά σου κι έπειτα ξανά από πάνω σου και να με γυρίζεις βόλτες όλο το βράδυ να γνωρίσω τα καινούρια σοκάκια του κορμιού σου που μου τα κρατάς έκπληξη για την πρώτη μας επέτειο’’; Πως λέγεται το ‘‘Γαμώ την πουτάνα μου πάμε να φύγουμε από όλους και από όλα κι έλα να μείνουμε πάνω σε μια συλλαβή που τελειώνει σε ωμέγα’’;
Χτες πάλι κοιμηθήκαμε στον καναπέ. Να δεις που στο τέλος θα στραβολαιμιάσουμε κι έπειτα οι λέξεις θα βγαίνουν στραβές από στραβό στόμα. Ήδη πονάει ο αριστερός μου όμως και φταις εσύ γι αυτό, γιατί τα βράδια σου απλώνω την πλάτη μου κι εσύ τη χαϊδεύεις. Κι εμένα μου αρέσει αυτό. Κι έτσι δε κουνιέμαι καθόλου, μένω εκεί, στηριγμένη στο ένα οστάριο του χεριού με όλο το βάρος μου και απολαμβάνω τα δάχτυλα σου καθώς κυλούν πάνω μου. Και μερικές φορές πιάνομαι. Αλλά κάνω πως δε καταλαβαίνω ότι πιάνομαι. Το παίζω αδιάφορη και μου γυρίζω την πλάτη κι εμένα…
Αύριο θα παίξουν κρυφτό οι ανασφάλειές μου με τις δικές σου. Δε ξέρω ποιες θα κρυφτούν καλύτερα και δε θα φανερωθούν. Αν δε τις βρούμε ποτέ, τότε θα ξεχαστούν και θα πάψουν να υπάρχουν. Θα λείψω. Για πρώτη φορά εγώ. Θα πάρω όμως το χέρι σου στη βαλίτσα μου να με χαϊδεύει όσο εγώ θα φοβάμαι μη σε κερδίσει κάποια με πιο ωραία φωνή από τη δικιά μου. Κάποια που θα ξέρει να μιλά και όχι να γράφει. Κάποια που θα μπορεί να φτιάξει λέξεις με συλλαβές. Μα ξέρω πως μόλις πέσω με μια βροχή, θα θυμηθείς πως οι Σειρήνες ήξεραν απλά να τραγουδούν κι όχι ν’ αγαπούν…
Φεύγω. Πάω στη σιωπή να σε περιμένω για μεσημεριανό….
Φώτο: http://todiefor666.deviantart.com/art/Waiting-For-Rain-92570510
Πέμπτη 08/10/09 10.51
