Νιώθω μια γλυκιά μελαγχολία στο άκουσμα μιας μουσικής, ενός στίχου. Κοιτάζω έξω από το παράθυρο το ψιλόβροχο και αναπολώ, θυμάμαι. Κλείνω τα μάτια και βρίσκομαι σε μέρη νοσταλγικά που χαίρομαι που ακόμα δε ξέχασα. Περπατώ σε δρόμους παρελθοντικούς γεμάτους με μυρωδιές από καραμέλα, σε δρόμους γεμάτους με παιδικές φωνές, σε δρόμους γεμάτους με εφηβικούς έρωτες. Σε δρόμους γεμάτους πόνο, σε δρόμους γεμάτους γνώση και απόγνωση, σε δρόμους γεμάτους χαμόγελα, σε δρόμους γεμάτους δάκρυα χαράς ή λύπης.
Νοσταλγώ…όλους εκείνους τους δρόμους που περπάτησα και που με έβγαλαν στο σημερινό μου μονοπάτι που το δημιουργώ με τα βήματά μου. Αγαπώ τις αναμνήσεις μου. Αγαπώ κάθε στιγμή που έφυγε και που θα φέρει μια άλλη ολοκαίνουρια μπροστά μου…
Στρίβω σε σταυροδρόμια του μυαλού˙ είμαι τραγούδι, είμαι στίχος, είμαι χρώμα, είμαι σύννεφο, είμαι σταγόνα, είμαι ανάμνηση, είμαι ύπαρξη, είμαι ένας μεγάλος Έρωτας, είμαι ξεχασμένη…
...Είμαι αέρας…
Νοσταλγώ…όλους εκείνους τους δρόμους που περπάτησα και που με έβγαλαν στο σημερινό μου μονοπάτι που το δημιουργώ με τα βήματά μου. Αγαπώ τις αναμνήσεις μου. Αγαπώ κάθε στιγμή που έφυγε και που θα φέρει μια άλλη ολοκαίνουρια μπροστά μου…
Στρίβω σε σταυροδρόμια του μυαλού˙ είμαι τραγούδι, είμαι στίχος, είμαι χρώμα, είμαι σύννεφο, είμαι σταγόνα, είμαι ανάμνηση, είμαι ύπαρξη, είμαι ένας μεγάλος Έρωτας, είμαι ξεχασμένη…
...Είμαι αέρας…
Δευτέρα 14/04/08 15.24
φωτό:http://mish00.deviantart.com/art/In-the-wind-112732527
