Άρχισα ξαφνικά να βαριέμαι περίπου τα πάντα. Σε αποχαιρέτησα τις προάλλες κι όμως για κάποιον λόγο, απόψε δε λέω να πάω για ύπνο. Λες και περιμένω κάτι. Εσένα; Μάλλον ναι. Αλλά για άλλον λόγο αυτή τη φορά. Για να επαναλάβω την πρώτη. Ή περίπου την πρώτη…
Τα φώτα της Κλινικής χαμήλωσαν. Οι διάδρομοι είναι άδειοι. Μοιάζω σα να περπατάω σε μονοπάτι ερημικό κάτω από το φεγγαρόφως. Το κλάμα ενός παιδιού στα Επείγοντα βιάζει τη βαρεμάρα μου και νιώθω εγρήγορση. Συνεχίζω το περπάτημά μου και φτάνω στο ανσασέρ. Τελικά δεν έχω όρεξη για παιγνίδια με ‘‘σκορ’’ απόψε. Παίρνω την βαρεμάρα μου και τη συνοδεύω με ένα δυνατό χασμουρητό.
Περίπου σε σκέφτομαι…
-Καληνύχτα….
-Καληνύχτα…
Παρασκευή 17/10/08 01.46
φώτο:http://utopic-man.deviantart.com/art/tired-time-99513898
