Ρεμπέτικοι ήχοι κάποιου παλιού μπουζουκιού με συντρόφευαν χτες βράδυ. Φωνές μπάσες που φανέρωναν δύναμη μέσα από μια μαγκιά αντρίκια. Κάθε γουλιά κρασί που έπινα χτες βράδυ με έπαιρνε και με σήκωνε κι έπειτα με άδειαζε πάνω σε σκέψεις φαντασίας... πώς να ήταν άραγε εκείνη η εποχή;
-Αν ζούσες εκείνη την εποχή, τι θα ήσουν;
-Πουτάνα θα ήμουν, χωρίς καμιά απολύτως ανάγκη να με αποδεχτούν. Δε θα με ένοιαζε. Και πως θα μπορούσε άλλωστε; Γυναίκα της μιας βραδιάς θα ήμουν. Θα ήμουν στιγμή. Φαντασίωση θα ήμουν, που θα έφευγα με το πρώτο φως της αυγής…
Κυριακή 04/05/08 09.16
-Αν ζούσες εκείνη την εποχή, τι θα ήσουν;
-Πουτάνα θα ήμουν, χωρίς καμιά απολύτως ανάγκη να με αποδεχτούν. Δε θα με ένοιαζε. Και πως θα μπορούσε άλλωστε; Γυναίκα της μιας βραδιάς θα ήμουν. Θα ήμουν στιγμή. Φαντασίωση θα ήμουν, που θα έφευγα με το πρώτο φως της αυγής…
Κυριακή 04/05/08 09.16
φωτό:http://mikedelta.deviantart.com/art/the-prostitute-144609798
