Μου αρέσει που δεν έχω τίποτα
να πω και κάθε μέρα βρίσκομαι στις λέξεις. Ο τρόπος που ξεγελάω τον εαυτό μου
είναι τόσο μοναδικός όσο και οι υπόλοιποι. Σήμερα που έβρεξε βρήκα ευκαιρία να
ποτίσω τις μνήμες μου. Τα γράμματα μου είναι τόσο ανορθόδοξα όσο και οι σκέψεις
μου. Και οι σκέψεις μου τόσο ανορθόγραφες όσο και οι απορίες μου. Αν είχες τα
κότσια θα έλεγες αλήθεια. Αν είχα τα
κότσια, θα αυτοκτονούσα πριν εκπληρωθείς. Αν δεν είχα τα κότσια δε θα σε
ψηλαφούσα ποτέ μου. Στέκομαι μπροστά σου και ακούω στο κενό να κραυγάζει μια σιωπή
σε απόγνωση. Ικεσία στα πλαίσια της γυμνής επιστροφής σου. Δεν έχω που να πάω…
βοήθησέ με…
Παραχωρημένες ήττες παρωχημένων
σκέψεων
σε μπουκαλάκι ακριβού αρώματος.
Λυτρώσου. Κι εγώ θα γλείψω τις πληγές.
Μη
ξυπνάς ακόμα. Είναι πολύ νωρίς
για τα όνειρα να τελειώσουν…
