Η πιο ωραία αίσθηση είναι
εκείνη που γυρίζω το πρωί μετά απο μια πολύ ήσυχη νύχτα και ακούω το
μουρμουρητό σου. Θέλω να μπω μέσα σου, να σταλάξω και να ξεχάσω όλα εκείνα που
τριγυρνούν μέσα στα όρια της ελευθερίας μου και με ανελευθερώνουν. Τσούζουν τα
μάτια μου λίγο απο τη νύστα, θέλω να ονειρεύομαι σκάλες που οδηγούν σε
παραδείσους, θέλω παραδείσους χαμένους και κατασκευασμένες απο μικροσκοπικές ενοχικές
στιγμές πάθους. Να εξομολογούμαι θέλω κάθε στιγμή τις αμαρτίες μου, είμαι
ευτυχισμένη δίπλα σου σε καιρούς δυστυχίας, αμαρτία -το ξέρω-, αλλά είμαι
ερωτευμένη με τα υπέροχα κύτταρα του δέρματός σου. Γύρισε μου την πλάτη.
Λατρεύω να τρυπώνω απο πίσω σου, να τυλίγω τα χέρια μου γύρω απο τη μέση σου
και να πιάνω το στήθος σου λίγο πριν κοιμηθώ για να διαβάσω τα πιο ωραία
παραμύθια. Χτες ζήλεψα ως το ταβάνι τα κόκκινα χείλη της τύπισσας που σου
τράβηξαν την προσοχή, ξεκατινιάστηκα μέσα μου, πιάστηκαν τα χείλη μου με τα
δικά της μαλλί με μαλλί νίκησαν τα δικά μου γιατί τα δικά της ήταν βαμμένα, τα
δικά μου όχι και στο τέλος τα δικά μου κράτησες για τα φιλιά σου. Μου αρέσουν
τα καινούρια σου σταράκια, μου θυμίζουν καιρούς αναρχικούς, θα περιμένω να
ξεφτίσει το πανί, να φαίνονται τα ξέφτια, το μαύρο να γίνει γκρι, το άσπρο
πλαστικό να γίνει λιγότερο άσπρο, να ζωγραφίσω πάνω τους συνθήματα και
αναρχικές καρδούλες με μαύρο μαρκαδόρο. Εφηβεία, εφηβεία, εφηβεία. Καμιά φορά
φοβάμαι τα ξεχασμένα Εμείς, τα αφημένα Μαζί και τα πληγωμένα όνειρα. Φοβάμαι
τις κατασπαραγμένες στιγμές που επιστρέφουν νικημένες να τιμωρήσουν τα σημεία
παραίτησης. Όλα εκείνα που επενδύσαμε, που είπαμε θα καταφέρουμε Μαζί σε
καιρούς Εγώ που το να επενδύσεις σε οτιδήποτε θέλει σκέψη γιατί χρεοκοπεί
εύκολα, γιατί πληγώνει, γιατί ματώνει, γιατί φέρνει τούμπα τις ζωές, τους
στόχους και μετά έχεις να επιλέξεις ανάμεσα στο μαζί και στο θέλω, στο εμείς
και το εγώ. Ξέρω πως με κάποιον τρόπο θα νικήσει το μαζί. Δε ξέρω τί θα πρέπει
να πληρώσω γι αυτό. Θα κοιτάξω τις οικονομίες μου και θα σου απαντήσω....
...το ξέρω
πως μια μέρα θα
με θυμάσαι
σαν να μη
με είχες ξεχάσει
ποτέ...
