24.1.11

(*^^)


Θέλω να κλείσω τα πατζούρια και να μείνω  πίσω από τις κλειστές γρίλιες. Να μη ξέρω πόσες φορές ξημέρωσε και πόσες νύχτωσε, να χάσω την έννοια του χώρου και του χρόνου και να τις κάνω έννοιες υποκειμενικές. Η καρδιά μου γίνεται αντλία και ρουφάει το αίμα και το διώχνει ξανά κι αυτό γίνεται σε γρήγορους ρυθμούς όσο τα πόδια μου σκαρφαλώνουν στα σκαλιά που φτάνουν στην εξώπορτα του σπιτιού μου. Μπαίνω σπίτι και μπαίνω στη φωλιά μου, κουρνιάζω  στη σοφίτα κάτω από το τραπέζι με το κουτί με τα κεριά. Εκεί αφήνω την ανασφάλειά μου μέχρι να γίνει ασφαλής και την ανταλλάσω με την ανασφάλεια της επόμενης μέρας  για να φορέσω την ασφάλεια της σοφίτας μου.
Ήσουν ο καλύτερός μου φίλος και μου λείπεις αλλά ντρέπομαι να σου το πω. Εκείνο το Σαββατόβραδο έβλεπα μαζί σου ταινία. Ούτε που θυμάμαι ποια. Πάντως ακόμα και όταν λέγαμε μερικές κοφτές λέξεις ούτε τότε κοιταζόμασταν.  Και όταν μου ζήτησες νερό, άπλωσα το χέρι μου και σου έδωσα το μπουκάλι μου με το νερό που κρατούσα στο χέρι κι έπινα γουλιές. Κι εσύ απλά άνοιξες το καπάκι και ήπιες. Μόνο τότε σε κοίταξα. Και τότε, εκείνο το Σαββατόβραδο του δύο χιλιάδες πέντε αποφάσισα πως δικοί μου άνθρωποι είναι εκείνοι που πίνουν με το στόμα νερό από το μπουκάλι μου…
Έξω έχει συννεφιά και το πρωί το τζάμι του Φόλκς Βάγκεν μου είχε πιάσει πάγο. Ξέρεις, εκείνον τον κρυσταλλικό πάγο που δε φεύγει παρά μόνο αν έχεις υπομονή να ανασάνεις επάνω του και να τον λιώσεις με τα χνώτα σου. Αλλιώς γίνεται συμπαγείς και δε σπάει και νιώθω να οδηγώ με γυαλιά οράσεως χωρίς μάτια. Και άργησα σήμερα στην κλινική. Και έπεσα πάνω στον γενικό και του είπα καλημέρα ενώ δεν ήξερα για δεύτερη φορά το όνομά του. Αλλά του χαμογέλασα, μου χαμογέλασε και αμέσως έλιωσε και ο πάγος στο παρμπρίζ μου.
Σήμερα τα είπαμε και τα ξεκαθαρίσαμε. Τα είπαμε και τα ξεκαθαρίσαμε. Ο καθένας για τον εαυτό του. Το είπα στη Στέλλα προχθές και γελούσε. Είναι επιλογή μου να με φτύνουν κι εγώ να κοιτάζω ψηλά να δω αν βρέχει. Όχι, δεν είμαι μαλάκας. Απλά υπολογίζω μόνο όσους πίνουν νερό από το μπουκάλι μου. Εσύ πίνεις; Όχι. Άρα δεν είσαι δικός μου. Οπότε άντε και γαμήσου……………

Δευτέρα 24/01/11 16.19