Μπορώ να στέκομαι όρθια στις χούφτες σου χωρίς να πέφτω. Ξεκινώ να μιλάω ανοιγοκλείνοντας το στόμα μου δίχως ήχο. Και φυσικά με καταλαβαίνεις. Έχεις τη μαγευτική ιδιότητα να ακούς τα ανείπωτα και τη μαγική ικανότητα να τα κατανοείς. Πλασμένη από χώμα και νερό. Είμαι πήλινη και, όταν βρέχει επιστρέφω στην αρχική μου μορφή και στα υλικά από τα οποία είμαι κατασκευασμένη. Και γίνομαι εύπλαστη. Ειδικά τώρα που μαλάκωσα γίνομαι ακόμα πιο ευέλικτη κι έτσι μπορείς να μου δώσεις ότι σχήμα θες. Προχτές συνειδητοποίησα πως δύο γυμνά κορμιά μπορούν να είναι καλλιτεχνικά είδωλα όταν κοιμούνται μπλεγμένα. Και πως το σχήμα τους είναι τέχνη από μόνο του. Κοιμήσου. Κι εγώ θα σου ψιθυρίζω καθώς κοιμάσαι...
.
...θες να γίνω
τα πάντα σου;
