12.9.07

Μοναξιά μου...





Η μοναξιά μου που γνωριστήκαμε τα τελευταία χρόνια δίνοντας η μία το χέρι στην άλλη, σχεδόν συγκαταβατικά, τη στιγμή που ανακαλύψαμε πως δεν υπάρχει άλλη επιλογή, δεδομένου ότι αυτός ο πόλεμος μεταξύ μας ήταν ίσος προς ίσο. Δε θα είχε νικητή ούτε ηττημένο...
Συνεχίζοντας την πορεία μου κάπου κοντοστάθηκα. Έσκυψα το κεφάλι. Το σήκωσα και πάλι, με σκοπό να συνεχίσω πιο αποφασιστικά από πριν. Κοίταξα πίσω για λίγο. Το μονοπάτι μου μακρύ, μα είχε σχεδόν σβηστεί, μια που η ματιά μου στο βάθος το ένωνε με τον ορίζοντα. Δεν έχει δρόμο για μισεμό...
12/09/07 17.47

φωτό:http://dafni.deviantart.com/art/Timeless-114930281