Αναζήτησα λίγες στιγμές μοναξιάς. Να μπορώ να στέκομαι όρθια ανάμεσα σε χιλιάδες σκέψεις μακριά από αδιάκριτα βλέμματα, από γέφυρες που ενώνουν ζωές, από λαθεμένα συμπεράσματα, από σκέψεις που λειτουργούν σαν «γρύλος» στο μυαλό, από κουβέντες που μοιάζουν με κλαυθμήρισμα.. θα ήθελα.. πολύ…
Είμαι μόνη. Οι σκέψεις απέκτησαν φωνή και κάθομαι και συζητώ μαζί τους. Μυρίζω το άρωμα ενός κορμιού που γνώριμο έφτασε σε μένα. Ένα κορμί που γλίστρησε από μια σκέψη και βρίσκεται όρθιο μπροστά μου και πίσω από τα κλειστά μου μάτια. Χάνομαι στα όνειρα μου. Εκεί που κανείς δε μπορεί να μου απαγορέψει τίποτα. Στις σκέψεις μου. Εκεί που κανείς δε μπορεί να με λογοκρίνει. Χάνομαι, όσο προλαβαίνω πριν γεμίσει πάλι από παρουσίες ο κόσμος μου…
Πέμπτη 08/05/08 01.17
Είμαι μόνη. Οι σκέψεις απέκτησαν φωνή και κάθομαι και συζητώ μαζί τους. Μυρίζω το άρωμα ενός κορμιού που γνώριμο έφτασε σε μένα. Ένα κορμί που γλίστρησε από μια σκέψη και βρίσκεται όρθιο μπροστά μου και πίσω από τα κλειστά μου μάτια. Χάνομαι στα όνειρα μου. Εκεί που κανείς δε μπορεί να μου απαγορέψει τίποτα. Στις σκέψεις μου. Εκεί που κανείς δε μπορεί να με λογοκρίνει. Χάνομαι, όσο προλαβαίνω πριν γεμίσει πάλι από παρουσίες ο κόσμος μου…
Πέμπτη 08/05/08 01.17
φωτό:http://charmaine2.deviantart.com/art/Alone-45267993
