Φθινοπώριασε νομίζω… σήμερα έκλεισα το παράθυρο και τις μπαλκονόπορτες. Λατρεύω το Φθινόπωρο όσο και την Άνοιξη. Και νομίζω πως φέτος, μέχρι τώρα, οι εποχές ήρθαν στην ώρα τους. Η μια διαδέχτηκε την άλλη αρμονικά.
Αγαπώ την ελπίδα του Φθινοπώρου. Τη μυρωδιά του φρεσκοβρεγμένου χώματος. Την κίνηση του άνεμου που κάνει απλώνοντας το χέρι του στη φλαμουριά μου προσκαλώντας τη σε έναν ηδονικό χορό. Κι εκείνη, κατεβάζει τα φύλλα της, σχεδόν ντροπαλά, πριν δεχτεί την πρότασή του. Και οι μουσικές αρχίζουν…
Το Φθινόπωρο είναι μια γλυκιά και μελαγχολική εποχή. Είναι το ξεκίνημα της καινούριας ζωής μετά το τέλος της παλιάς. Η Γη θα φιλοξενήσει στα σπλάχνα της τον σπόρο μεγαλώνοντας τον μέσα της μέχρι να γίνει και πάλι ανθός την Άνοιξη. Είναι πανέμορφη αυτή η εποχή…
Μου λείπει το αμαξάκι μου τέτοιες ώρες. Θα ήθελα να το καβαλήσω και να πάω στα πιο μακρινά ταξίδια Να ταξιδέψω μέχρι την άκρη του κόσμου, να επιστρέψω και πάλι πίσω. Να βάλω χαρούμενα τραγούδια στο ράδιο, να χορέψω σε ρυθμούς μέσα, να ανάψω ένα τσιγάρο, να ακούσω κάτι πιο νοσταλγικό και να χαθώ στη σιωπή μου. Πόσο αγαπώ τις στιγμές της σιωπής…
Αμαξάκι μου στραπατσαρισμένο κάνε υπομονή. Αύριο θα κάνουμε το τελευταίο μας ταξίδι μαζί ως συνεπιβάτες μιας ανάμνησης τρακαρισμένης. Μάζεψε χιλιόμετρα ξεκούρασης γιατί σε λίγο καιρό θα ξεκινήσουμε τα μοναχικά ταξίδια των σιωπών μας. Αποφάσισα φέτος να έχω για παρέα μια ψυχούλα που θα μεγαλώσει ένα χρόνο μαζί μου γνωρίζοντας την όμορφη ζωή μου… και μετά θα την αφήσω να φύγει γνωρίζοντας πια πόσο πολύ την αγαπώ…
Η καινούρια εποχή θα με βάλει μακριά σου, αδερφέ μου, μα νομίζω πως θα είμαστε πιο κοντά από ποτέ.
http://miagwnia.blogspot.com/2008/09/blog-post_9952.html
Σ’ ευχαριστώ πολύ…
Η επόμενη φορά που θα ‘‘τρακάρω’’ ελπίζω να είναι πάνω στον Έρωτα…
Φωτό: http://autumn-ethereal.deviantart.com/art/Autumn-Ethereal-81379364
Τετάρτη 17/09/08 16.02
