Βγαίνω στο μπαλκόνι και λούζω τα μαλλιά μου με Άνοιξη. Ξεπλένομαι με Ήλιο και ο απέναντι ηδονοβλεψίας παίρνει μάτι πίσω από την κουρτίνα. Ξαπλώνω πάνω στα καινούρια φύλα της τριανταφυλλιάς μου να στεγνώσω και φοράω εσώρουχα από φύλλα ανθισμένης μωβ μαργαρίτας.

Άλλαξα πάλι τα ρούχα μου. Ανέβασα τα χειμωνιάτικα και φτιάχνω τη διάθεσή μου με τα πολύχρωμα της Φύσης που οι απανωτοί της οργασμοί ζωής έντυσαν το φόντο του σπιτιού μου στο πράσινο της ζωής. Περιμένω τα χελιδόνια για να ρωτήσω εκείνο που φωλιάζει στο μπαλκόνι μου πως πέρασε στα ξένα που ταξίδεψε. Περιμένω τους πελαργούς, για να μου αφήσουν το μωρουδέλι μου στο παράθυρο.

Στην απέναντι αλάνα φύτρωσαν άγρια ζουμπούλια. Η Φλαμουριά μου γέμισε μπουμπούκια που σε λίγο καιρό θα γίνουν μικρά λαχανί φύλα. Η διάθεση μου γεμίζει φως και αναρωτιέμαι πού βρήκε τρύπα και πέρασε ανάμεσα από τις οικοδομές και τα μπαλκόνια. Η τελευταία Άνοιξη σ’ αυτό το σπίτι. Κι ενώ έχω φαγωθεί να φύγω, αυτή τη στιγμή νιώθω πως θα μου λείψει. Μα δε πειράζει. Θα πάω στα ομορφότερα. Εκεί που το μάτι θα πέφτει πάνω σε εποχές που αλλάζουν και όχι πάνω σε οικοδομές που με πλήττουν.

Είναι ο Ήλιος ο Εραστής. Η Βροχή η Ερωμένη. Και οι δυο μαζί φτιάχνουν τη πιο λάγνα εποχή του χρόνου. Κύματα από ζωή διαπερνούν την ατμόσφαιρά και τη ραίνουν. Και η φωνή του ερωτευμένου άντρα που τραγουδά με φωνή δυνατή στη μία το βράδυ ‘‘Αν θυμηθείς στ’ όνειρο μου σε περιμένω να ‘ ρθεις…’’

Την έβδομη μέρα θα βρίσκομαι στο τζάκι σου μπροστά. Την έβδομη μέρα θα ερωτευτώ το κορμί σου. Την έβδομη μέρα δε θα φύγω σύντομα. Την έβδομη μέρα θα έρθω να σε πάρω από το χέρι να σου δείξω την ομορφιά της καινούριας αρχής…

Φωτό: http://vampire-zombie.deviantart.com/art/Taste-of-spring-98276037
Παρασκευή 06/03/09 12.09