Η αρχή του μήνα είναι η καλύτερη μέρα για καινούριο ξεκίνημα…

Ακούω βροχερό τραγούδι κι ετοιμάζω πράγματα προς μετακόμιση. Τοποθετώ μέσα σε σακούλες δεκαετίας πράγματα που δε θα πάρω μαζί μου γιατί μου θυμίζουν μια ζωή παλιωμένη μέσα σε συρτάρια που έχω να ανοίξω από τότε…
Έχει έναν υπέροχο καιρό έξω που είναι έτοιμος να πατήσει τα κλάματα και να με λυτρώσει από φαντάσματα φανταστικά που στοιχειώνουν ένα σπίτι αραχνιασμένο και με κάνουν να νιώθω θλίψη που φεύγω. Μέχρι το τέλος του μήνα θα έχω ντύσει με καινούρια ζωή τα παλιά μου έπιπλα. Με καινούρια ζωή. Δακρύζω και χαμογελώ με σταγόνες γλυκόξινες σαν τη σάλτσα που σου έβαλα πάνω από το ρύζι με το κοτόπουλο και σου άρεσε.
Ψυθιρίζω αγαπημένες λέξεις όπως, ‘‘βροχή, φως, θέα, ανεμελιά, αγάπη, σύννεφο, έρωτας’’ και κάπου ανάμεσα στα κόμματα το όνομά σου. Πέρασε η ώρα. Κι εγώ κάθομαι και τεμπελιάζω ψάχνοντας κρυφά λόγους για να μείνω λίγο ακόμα…
Πρέπει να τελειώσω γρήγορα. Θέλω να τελειώσω πριν έρθει η καταιγίδα. Θέλω με τον ερχομό της να βγω στο μπαλκόνι να κρεμαστώ σαν φίδι στα κάγκελα και να απολαύσω το μουρμουρητό της όπως την πρώτη βροχή που αντίκρισα ερχόμενη εδώ λίγο μετά την δεύτερη εφηβεία μου…
Δέκα χρόνοι έχουν περάσει από τότε…
Δέκα ολόκληροι…
Ήρθα παιδί…
Φεύγω πιο Γυναίκα από ποτέ…

Φωτό: http://sherypic.deviantart.com/art/Leaving-for-new-start-100089761
Τετάρτη και Πρωταπριλιά 10.26