3.7.08

Ξέχασα να σε σκοτώσω πιο νωρίς...


Περπατώ αργά στις μύτες των ποδιών μου και σαν γάτα αθόρυβα σε πλησιάζω…σε παρατηρώ από πίσω κι έρχομαι όλο και πιο κοντά σου. Κάθε βήμα μου προς το μέρος σου μου φέρνει μια ξεχασμένη εικόνα στο μυαλό, όπως τις ταινίες, που κάνουν ανασκόπηση σε παρελθονιτκούς καιρούς.

Λες και κάνω χιλιόμετρα για να σε πλησιάσω, οι μέρες περνούν δίπλα σου ανούσια πλέον. Η ομορφιά έγινε μια γυναίκα στα μαύρα κακοχτενισμένη και ο έρωτας πικρό πρωινό τσιγάρο.

Σε πλησιάζω και τα μάτια μου γεμίζουν από βροχές αλλόκοτες που πότε γίνονται καταιγίδες με λυγμό, πότε απαλές ψιχάλες που παίζουν με τον άνεμο νοσταλγώντας. Θυμάμαι και πλησιάζω… πλησιάζω και θυμάμαι….

Στα επόμενα βήματα θα βρεθείς μέσα στα χέρια μου. Μετρώ τις τελευταίες στιγμές που έφτιαξε έντεχνα το μυαλό μου περιμένοντάς σε. Σε βλέπω μπροστά μου. Πλησιάζω κι άλλο… ανοίγω τα χέρια μου με λαχτάρα να σε κλείσω μέσα μου. Γυρίζεις, με κοιτάς και σε σκοτώνω…

…πριν πεθάνω πρώτη εγώ….

Φεύγω Έρωτα… δυστυχώς φεύγω. Ελπίζω να μη γυρίσω να σε κοιτάξω ποτέ. Ελπίζω να μη πισωγυρίσω. Κι αυτή τη φορά, κάνε μου τη χάρη εαυτέ μου, μην αναθεωρήσεις…


Φωτό: http://ilfranzo.deviantart.com/art/Io-uccido-I-kill-41287774

Πέμπτη 03/07/08 08.03