320

Ακούω τα χιλιόμετρά σου να τα παίρνει ο αέρας…

Φωτό: http://sweetshading.deviantart.com/art/travelling-63578976
Φωτό: http://hurtmee.deviantart.com/art/Travelling-104104976

Παρασκευή 28/11/08 14.54

06/10/04

...όταν τα δάχτυλά μας μπλέχτηκαν για πρώτη φορά μεταξύ τους…
Όταν τα κορμιά μας ενώθηκαν σε μια μυστική μελωδική συμφωνία…
Κι ένα τραγούδι....

Εκείνο που σου τραγουδούσα κάθε πρωί πριν πάω στο γραφείο τότε…
Ένα τραγούδι για να σου δείξω, όσο μπορώ, το πόσο θα ήθελα να ήσουν μαζί μου εκείνη τη στιγμή, μα ήσουν μακριά μου…



Έχω το σεντόνι σου, το σεντόνι σου
Το 'χω να με σκεπάζει
Κι είναι η νύχτα θάλασσα, η νύχτα θάλασσα
Που στα βαθιά με φωνάζει

Μέρες ξημέρωσαν, τα δύσκολα πέρασαν
Μα ο νους μου πίσω γυρνάει
Φταίει το σεντόνι σου, το σεντόνι σου
Που το άρωμά σου κρατάει

Δε μετανιώνω, δε σου θυμώνω
Μα αναρωτιέμαι που να 'σαι
Μακριά μου τι φοράς
Όταν κοιμάσαι

Γύρω μου πράγματα, σκισμένα γράμματα
Σκόρπια από δω και από κει
Γίνονται θαύματα
Μα στ' άψυχα πράγματα
Τι μπορεί να σωθεί

Θα το παλέψω, θα ξαναπιστέψω
Μα λόγο πια δεν κρατώ
Φταίει αυτό το όχι σου
Γι' αυτό το όχι σου
Όλα τ' αρνιέμαι εγώ

Δε μετανιώνω, δε σου θυμώνω
Μα αναρωτιέμαι που να 'σαι
Μακριά μου τι φοράς
Όταν κοιμάσαι

Έχω το σεντόνι σου, το σεντόνι σου
Σύννεφο που με τυλίγει
Παίζω το τραγούδι σου, το τραγούδι σου
Μα ο ουρανός δεν ανοίγει

Δε μετανιώνω, δε σου θυμώνω
Μα αναρωτιέμαι που να 'σαι
Μακριά μου τι φοράς
Όταν κοιμάσαι

Δε μετανιώνω
Μα όταν κρυώνω, αναρωτιέμαι που να 'σαι
Μακριά μου τι φοράς
Όταν κοιμάσαι

25/11/08

Κι έπεσα τυχαία πάνω του και σε θυμήθηκα. Ένιωσα ένα κύμα με δάκρυα να ανεβαίνουν από τις πατούσες μου προς τα πάνω, να περνάνε μέσα από τα πόδια μου, τις γάμπες, τους μηρούς, να ξεχύνονται στον κορμό μου, να φτάνουν στο στήθος μου. Να ανεβαίνουν στο λαιμό, να φτάνουν στο κεφάλι και να γίνονται όλα μια μόνο σταγόνα από δάκρυ και να βγαίνουν από τις έξω άκρες των ματιών μου…

Είναι πολύ παράδοξο το πόσο νιώθω να με συνδέει αυτό το τραγούδι μαζί σου. Και τώρα πια, βλέποντας το σπίτι μέσα από την εποικοδομητική απουσία σου, νιώθω να με συνδέει περισσότερο. Λες και όλα αυτά τα χρόνια δίπλα σου αυτό το τραγούδι ακολούθησε η ζωή μας…

Να ξέρεις φίλε…
Που και που έρχονται αφορμές που σε κάνουν να περνάς και βολτάρεις στο νου μου…

Φωτό: http://f0xylady.deviantart.com/art/Waiting-39732733
Τρίτη 25/11/08 13:28

Ταξίδεψες με κρύο που τρυπά με βελόνα τη σάρκα, μέχρι τον Βορρά μου. Κούρνιασες ξαποσταίνοντας στη στιγμή της αναπνοής μου, καθώς τα κρύα χέρια σου ακούμπησαν τη ζεστή μου πλάτη για να ζεσταθούν. Ανατριχίλα, μα τόσο όμορφη η στιγμή που προσφέρεις λίγη ζεστασιά από τη ζέστη σου…

Ένα υπέροχο γλυκό από τον φούρνο της γειτονιάς κι ένα γιουβέτσι που ταΐστηκε με αλάτι δύο φορές και έκανε τον κόπο μου να πάει μια βόλτα ως τα σκουπίδια…

Ένα ελαφρύ λευκό κρασί που όμοιό του δε δοκίμασα ποτέ και μου άρεσε. Ένα τραπέζι με μπόλικη ποικιλία πατάτας πάνω του που κάνει τη φωνή δυνατά γελαστή. ‘‘Αν δε θες πατάτες, φάε πατάτα!’’

Μια γυναικεία φωνή στο ραδιόφωνο μιλάει για κάποιον Χρήστο που η καρδιά του μάλλον πονά από Έρωτα και με μπερδεύει. Χαμογελώ κλείνω τα μάτια και ρωτώ: ‘‘Ακούς;’’

Ένα τηλεφώνημα στις 05.00 το πρωί και μια φωνή ανήσυχη από την άλλη γραμμή να αγωνιά και να ρωτά: ‘‘Που είσαι;;’’ κι ένας κόκκος τύψης που κοιμόμουν μπήκε στο μάτι μου.

Ο χειμώνας έφερε τις πρώτες νιφάδες χιονιού πάνω στο κρύο παρμπρίζ του αυτοκινήτου μου που χτες βράδυ αργά διέσχιζε τον περιφερειακό πηγαίνοντας προς τον προορισμό μιας μόνο στιγμής ολοζώντανης μέσα στο μουδιασμένο από το κρύο σώμα.

Κάθε τέλος είναι αφορμή για μια καινούρια αρχή...
Μείνε στη σιωπή ως την επόμενη φορά…

φωτο:http://dream-traveler.deviantart.com/art/Personal-space-204957125
Δευτέρα 24/11/08 08.49

Ήθελα να σου μιλήσω σήμερα, μα ο ουρανίσκος μου γέμισε αγκάθια και κεντρίζει όλα εκείνα τα όμορφα που η καρδιά γεννά, και τα καταπίνει. Οι λέξεις γίνονται ανιαρές και η γλώσσα έχει μια γεύση πίκρας από κάποιο δηλητήριο που έσταξε πάνω της μια επιθυμία παρουσίας που ακόμα είναι απούσα. Κι εγώ, εδώ, ανάμεσα σε γράμματα που ακατανόητα διαδέχονται το ένα το άλλο φτιάχνοντας λέξεις, λες και γεννήθηκαν από άλλη μητρική γλώσσα…

Επέστρεψα σπίτι. Η Αποθήκη του Μύλου φιλοξένησε γι’ απόψε τη διασκέδασή μου και με ένα κεφάλι έτοιμο να εκτοξευτεί στο ταβάνι, μετρώ της απουσίας σου τις ώρες βογκώντας από έναν πόνο προσμονής ενός φιλιού που δε λέει να έρθει, λες και ο χρόνος μου προχωρά μέσα σε κύλινδρο κι αντί να κυλάει μένει πάντα στο ίδιο σημείο. Κι ας κουράζεται. Μένει πάντα στο ίδιο σημείο. Και οι δείκτες κολλούν. Και η εικόνα ξεθωριάζει. Και η αναμονή τσιτώνει τα νεύρα και τα σπάει. Μικρές παλλόμενες χορδές σε μια κοσμική συμφωνία γίνονται και ο εκνευρισμός πιάνει ταβάνι. Μα θα έρθεις. Γιατί σε περιμένω…

Όνειρα ονειρεμένα γι’ απόψε, ταξιδεύοντας πάνω σε μια ηλιαχτίδα…

Φωτό: http://soulful-tears.deviantart.com/art/Waiting-66765923
Σάββατο 22/11/08 03.24

Je ne fume plus
Je ne rve plus
Je n’ai mme plus d’histoire
Je suis seule sans toi
Je suis laide sans toi
Comme une orpheline dans un dortoir

Je n’ai plus envie
De vivre ma vie
Ma vie cesse quand tu pars
Je n’ai plus de vie
Et mme mon lit
Se transforme en quai de gare
Quand tu t’en vas…

je suis malade
Compltement malade
Comme quand ma mre sortait le soir
Me laissant seul avec mon dsespoir

Je suis malade
Compltement malade
J’arrive on ne sait jamais quand
Tu pars on ne sait jamais o
Et a va faire bientt deux ans
Que tu t’en fous…

Comme un rocher
Comme un pch
Je suis accroch toi
Je suis fatigue, je suis puise
De faire semblant d’tre heureuse
Quand ils sont l
Je bois toutes les nuits
Et tous les whiskys
Pour moi ont le mme got
Et tous les bateaux
Portent ton drapeau
Je ne sais plus o aller tu es partout…

Je suis malade
Compltement malade
Je verse mon sang dans ton corps
Et je suis comme un oiseau mort
Quand toi tu dors
Je suis malade
Parfaitement malade
Tu m’as prive de tous mes chants
Tu m’as vide de tous mes mots
Pourtant moi j’avais du talent
Avant ta peau…

Cet amour me tue
Si a continue
Je crverai seule avec moi
Prs de ma radio
Comme un gosse idiot
coutant ma propre voix qui chantera…

Je suis malade
Compltement malade
Comme quand ma mre sortait le soir
Et qu’elle me laissait seule avec mon dsespoir
Je suis malade
C’est a… je suis malade
Tu m’as prive de tous mes chants
Tu m’as vide de tous mes mots
Et j’ai le coeur compltement malade
Cern de barricades
T’endends…
je suis malade…

Σιωπώ για να με ακούσεις όσο πιο δυνατά μπορείς...
Βάλε τα χέρια σου στ' αυτιά και άκουσέ με...
Όλη η φωνή μου μία λέξη...

φωτό: http://autumnraindrop.deviantart.com/art/Miss-you-82927920
Τετάρτη 19/11/08 14.36

Λέξη-λέξη πώς να το πω
όλο αυτό που όταν δεν σ’ έχω περνάω
δεν υπάρχουν λόγια γι’ αυτό το τέρμα
που δεν πάει πιο ‘κει
που διψάει για σένα.

Λέξη-λέξη πώς να βρεθώ
στο στενό κρεβάτι που ανάψαν οι φλέβες
δεν υπάρχουν λόγια γι’ αυτό το δέρμα.
Δέρμα από φωτιά.
Δυνατό μετάξι.

Λέξη-λέξη θα ψάχνω ακούς
όλα αυτά που όταν δε σ’ έχω τα θέλω
δεν υπάρχουν λόγια γι’ αυτό το τέρμα
την καινούρια αρχή
που ζητάει εσένα...

Καλό ξημέρωμα...

Φωτό: http://trixypixie.deviantart.com/art/do-you-miss-my-love-69990265
Δευτέρα 17/11/08 24.57

Άντε γαμήσου αγάπη μου...

Φωτό:http://ordinarything.deviantart.com/art/Fuck-You-43854392

Οι σκοτεινοί διάδρομοι της Κλινικής περπατήθηκαν από βήματα αργά και χτες το βράδυ. Ήταν η τρίτη εφημερία στη σειρά και η κούραση δε μπορούσε να δώσει δύναμη στο κορμί που όρθιο στεκόταν πάνω σε δυο πόδια που ήθελαν να γονατίσουν και να αφήσουν το σώμα να ξαπλώσει για λίγο, έστω και στο πάτωμα…

Ένα τσιγάρο στα Τ.Ε.Π. Ένα φεγγάρι ολόκληρο κρυμμένο πίσω από σύννεφα βροχής που ακόμα δεν ήρθε. Σιγανές συνομιλίες και πνιχτά γέλια που θύμιζαν διάλογο από έφηβους ερωτευμένους ως τα μπούνια. Σηκώνω το βλέμμα στις 23.00 προς τον ουρανό και προσπαθώ να εντοπίσω εικόνες με τη σκέψη. Ήμουν εκεί και σε αυτό το ραντεβού…

Σφίγγω πάνω μου την άσπρη ποδιά που πίστευα, η αφελής, πως μπορούσε να με κρατήσει ζεστή για όσο κρατάει ένα τσιγάρο. Βάζω τα χέρια μου στο στόμα και γυρίζω προς τα μέσα. Πέφτω σε μάτια γνώριμα που, κι όμως, μου φαίνονται τόσο ξένα. Μπαίνω στο ανσασέρ μαζί τους και απορώ πως στέκομαι όρθια απέναντί τους χωρίς η καρδιά μου να κάνει θόρυβο χτυπώντας με ρυθμούς ντραμς. Και αυτό είναι κάτι που τα μάτια αυτά το έχουν αντιληφθεί. Με κοιτάζουν σιωπηλά κι εγώ τους χαμογελώ. Η διαδρομή από τον -1 όροφο ως τον 1ο, μπορεί να κράτησε και δέκα χρόνια. Κοιτώντας ο ένας στα μάτια τον άλλο. Ο καθένας με τον τρόπο του. Και τόσες λέξεις ανάμεσα σε σιωπές… έφυγα. Και το κατάλαβες. Με κοιτάς. Δε μου μιλάς. Σου χαμογελώ. Μα έφυγα. Καιρό τώρα…

-Καληνύχτα Μίλτο…
-Καληνύχτα Μαρία…

Η νύχτα μου πέρασε και η Αυγή ίσα που με προλαβαίνει να τη συναντήσω. Ντύνομαι γρήγορα, πηγαίνω στο αμάξι μου, ‘‘ρίχνω’’ κάτι τραγούδια και στρίβω τσιγάρο. Ανοίγω το παράθυρό μου και γυρίζω το κλειδί στη μίζα. Δυναμώνω την ένταση και γεμίζω με χιλιόμετρα τη διαδρομή ως την πρώτη Ανατολή αυτής της μέρας…

Φωτό: http://vampire-zombie.deviantart.com/art/Walking-Away-From-Everything-58207512

Σάββατο 15/11/08 08.15

Είχα να σε δω από τότε. Να δω το πρόσωπό σου, να δω πως μοιάζεις. Έβγαλα τη φωτογραφία μας από το ράφι, γιατί έχω περισσότερη ανάγκη να σε έχω μπροστά μου, παρά να σε θυμάμαι μέσα από φωτογραφίες περασμένων ευτυχιών. Και τις προ άλλες ήρθες μετά από καιρό να πιούμε μαζί καφέ. Άλλαξες. Ομόρφυνες νομίζω. Ρε φίλε; Ερωτεύτηκες;

Πέρασα πολύ όμορφα μαζί σου. Γελούσαμε συνέχεια, ‘‘τη λέγαμε’’ ο ένας στον άλλο, μου πετούσες ‘‘σπόνδες’’ και σου πετούσα μαξιλάρια. Δε περίμενα πως θα περνούσα τόσο ευχάριστα μαζί σου.

Ξέρεις, έχουν αλλάξει πολλά από τότε που έφυγες. Απέκτησα τα εργαλεία για να μπορέσω να κάνω τα περισσότερα από αυτά που θέλω. Έχω ανοίξει τις πόρτες μου στο αύριο και το στολίζω με τα ομορφότερα συναισθήματα. Βγαίνω στο μπαλκόνι που συνέχεια γεμίζει κίτρινα και κόκκινα φύλλα από τον κισσό και τη φλαμουριά. Είναι φθινόπωρο καιρό τώρα μα δε λέει να χειμωνιάσει. Ο χειμώνας δεν ήρθε στην ώρα του όπως οι άλλες εποχές. Αυτό το φθινόπωρο κρατάει αιώνες αιώνιων ζωών. Και τα νέα από Αθήνα μου λένε πως εκεί έβρεχε για μια δυο μέρες. Μα ο χορός της κουράστηκε πριν έρθει στον Βορρά…

Ξύπνησα νωρίς το πρωί…
Κι έχω δύσκολο τριήμερο στην Κλινική
Μα βρήκα την ευκαιρία να γεμίσω το σπίτι με μελωδίες.

Αφορμή ένα ταξίδι στο ποτέ και στο πάντα…

Τετάρτη 12/11/08 12.45

φώτο:http://eatmeupinside.deviantart.com/art/Mirror-68263873

Με βήματα που χόρευαν ανέβηκα τις σκάλες μου να έρθω να σε βρω…
Με πέταγμα πολύχρωμης ερωτευμένης πεταλούδας σε έψαξα…
Σε βρήκα…
Και τώρα νιώθω πως ο εαυτός μου με τρώει από μέσα σαν πληγή...

Και ούτε μια βροχή δε πέφτει να δροσίσει τον πυρετό μου…
Γαμώτι μου…

Σ'ευχαριστώ για το κομμάτι... δεν εχω σταματήσει να το ακούω...

Φωτό: http://whoa-melly.deviantart.com/art/this-feeling-hurts-28389299
Τρίτη 11/11/08 14.55

ΡαδιοφΟνική βραδυά

I'm so tired of playing,
Playing with this bow and arrow,
Gonna give my heart away,
Leave it to the other girls to play,
For I've been a temptress too long.

Hmm just,
Give me a reason to love you,
Give me a reason to be,
A woman,
I just wanna be a woman.

From this time, unchained,
Were all looking at a different picture,
Through this new frame of mind,
A thousand flowers could bloom,
Move over, and give us some room.

Yeah,
Give me a reason to love you,
Give me a reason to be
A woman,
I just want to be a woman.

So don't you stop being a man,
Just take a little look from our side when you can,
Sow a little tenderness,
No matter if you cry.

Give me a reason to love you,
Give me a reason to be,
A woman,
It's all I wanna be is all woman.

For this is the beginning of forever and ever,
It's time to move over ,
So I want to be.

I'm so tired of playing,
Playing with this bow and arrow,
Gonna give my heart away,
Leave it to the other girls to play.
For I've been a temptress too long.

Just,
Give me a reason to love you




All that I have is all that you've given me
did you never worry that I'd come to depend on you
I gave you all the love I had in me
now I find you've lied and I can't believe it's true

Wrapped in her arms I see you across the street
and I can't help but wonder if she knows what's going on
you talk of love but you don't know how it feels
when you realise that you're not the only one

Oh you'd better stop before you tear me all apart
you'd better stop before you go and break my heart
ooh you'd better stop

Time after time I've tried to walk away
but it's not that easy when your soul is torn in two
so I just resign myself to it every day
now all I can do is to leave it up to you

Oh you'd better stop before you tear me all apart
you'd better stop before you go and break my heart
ooh you'd better stop

Stop if love me
now's the time to be sorry
I won't believe that you'd walk out on me

Oh you'd better stop before you tear me all apart
you'd better stop before you go and break my heart
ooh you'd better stop






D’accord, il existait d’autres façons de se quitter
Quelques éclats de verres auraient peut être pu nous aider
Dans ce silence amer, j’ai décidé de pardonner
Les erreurs qu’on peut faire à trop s’aimer
D’accord la petite fille en moi souvent te réclamait
Presque comme une mère, tu me bordais, me protégeais
Je t’ai volé ce sang qu’on n’aurait pas dû partager
A bout de mots, de rêves je vais crier

Je t’aime, je t’aime
Comme un fou comme un soldat
Comme une star de cinéma
Je t’aime, je t’aime
Comme un loup comme un roi
Comme un homme que je ne suis pas
Tu vois, je t’aime comme ça

D’accord je t’ai confié tous mes sourires, tous mes secrets
Même ceux, dont seul un frère est le gardien inavoué
Dans cette maison de pierre,
Satan nous regardait danser
J’ai tant voulu la guerre de corps qui se faisaient la paix

Je t’aime, je t’aime
Comme un fou comme un soldat
Comme une star de cinéma
Je t’aime, je t’aime
Comme un loup comme un roi
Comme un homme que je ne suis pas
Tu vois, je t’aime comme ça

Je t'aime, je t'aime
Comme un fou comme un soldat
Comme une star de cinema
Je t'aime, je t'aime, je t'aime, je t'aime, je t'aime, je t'aime
Comme un loup comme un roi
Comme un homme que je ne suis pas
Tu vois, je t’aime comme ça




Help, I have done it again
I have been here many times before
Hurt myself again today
And, the worst part is there's no-one else to blame

Be my friend
Hold me, wrap me up
Unfold me
I am small
and needy
Warm me up
And breathe me

Ouch I have lost myself again
Lost myself and I am nowhere to be found,
Yeah I think that I might break
Lost myself again and I feel unsafe

Be my friend
Hold me, wrap me up
Unfold me
I am small
and needy
Warm me up
And breathe me

Be my friend
Hold me, wrap me up
Unfold me
I am small
and needy
Warm me up
And breathe me




Me, I'm a part of your circle of friends
and we notice you don't come around
Me, I think it all depends
on you touching ground with us.
But, I quit. I give up.
Nothing's good enough for anybody else
it seems.
And I quit. I give up.
Nothing's good enough for anybody else
it seems.

And being alone
is the best way to be.
When I'm by myself it's
the best way to be.
When I'm all alone it's
the best way to be.
When I'm by myself
nobody else can say goodbye.

Everything is temporary anyway.
When the streets are wet --
the color slip into the sky.
But I don't know why that means you and I are
- that means you and....
I quit -- I give up.
Nothin's good enough for anybody else it seems.
But I quit. I give up.
Nothing's good enough for anybody else it seems.

And being alone
is the best way to be.
When I'm by myself it's
the best way to be.
When I'm all alone it's
the best way to be.
When I'm by myself
nobody else can say...

Me, I'm a part of your circle of friends
and we notice you don't come around.

Σάββατο 08/11/08 21.39

Κρατάς μυστικό;

Αναρωτήθηκα αν και πως θα μπορούσες ποτέ να μου πεις πόσο... πόσο μ' αγαπάς... κι αν ποτέ μου το έλεγες... θα μου έφτανε στ' αλήθεια;

Περίμενα με λαχτάρα μια μέρα σαν κι εκείνη μα λες και κάποιος έσπασε την κλεψύδρα του χρόνου μου, χύθηκε όλη η άμμος και ο χρόνος πέρασε σαν νερό... άδικο; Άδικο... πριν προλάβω να πω πως ο χρόνος μου σκάλωσε σε μια ματιά περπατώντας σε έναν αιώνιο διάδρομο κάποιου ταξιδευτικού σταθμού... πριν προλάβω να πω πως δυο χέρια τυλίγουν το κορμί μου ακόμα και κατα την απουσία... πριν καλά καλά προλάβω να φωνάξω το όνομά σου... πριν προλάβω να σου πω "μη φύγεις"...

Ταξίδεψα για λίγο μόνη μου... μέσα σε χάρτινες διαδρομές προσπαθούσα να εντοπίσω μια μορφή ανάμεσα σε ένα πλήθος που όλοι φορούσαν την ίδια μάσκα... σαν μόνη διέξοδο μέσα στην ασάφεια των σκιών έκλεισα τα μάτια και βρέθηκα αλλού. Πάνω από τα σύννεφα, πάνω από το πλήθος με τις μάσκες....

Ο Ουρανός κράτησε τα μυστικά μακριά από αδιάκριτα βλέμματα και από αυτιά που δε κωφεύουν. Τα φύλαξε μαζί με τα πολύτιμα του κόσμου μέσα στο βελούδινο κουτί της ευτυχίας... Είναι οι κλεμμένες μας στιγμές που ληστέψαμε λίγες ώρες πριν από τους άλλους για να τις κάνουμε δικές μας...κι έπειτα το κουτί έκλεισε περιμένοντας υπομονετικά τον συνδυασμό για να ανοίξει ξανά...

Ο χρόνος που κυλά αμείλικτα εις βάρος μου, μου άφησε εικόνες με ζωντανά χρώματα να έχω στην παλάμη της καρδιάς κρατημένες. Ευτυχώς που υπάρχουν και αυτές και γίνονται παυσίπονα στον πόνο του μυαλού όταν εκείνο σκέφτεται τις μορφές να κλείνονται η μία στην άλλη και να μπερδεύονται γινόμενες ένα˙ σαν υγρό κερί λιωμένο από δύο διαφορετικά σώματα...

Τα λόγια είναι λέξεις, μα οι λέξεις είναι λέξεις. Δεν είναι συναισθήματα... η αγάπη είναι συναίσθημα και όχι λέξη.. βάλε τη μέσα σε έναν φάκελο και φύσα τη δυνατά να έρθει ως εμένα με την ανάσα σου. Κι εγώ θα την εισπνεύσω και θα τη βάλω μέσα μου και θα τη κρατήσω εκεί για όσο η αγάπη αυτή φωτίζει και λάμπει...

Η Αγάπη σου κρύβεται μέσα στους στίχους του τραγουδιού που ακούω, μέσα στις μελωδίες της πρωινής φωνής σου. Η Αγάπη κρύβεται μέσα σε απεγνωσμένα βλέμματα για μια συνάντηση που αργεί. Μέσα σε φωτεινές σκέψεις που οι υπάρξεις γίνονται ένα με αυτές. Η αγάπη κρύβεται μέσα στα σύννεφα, κατοικεί πάνω από τον ουρανό...

Οι στίχοι των τραγουδιών μαρτυρούν τα λόγια μου και οι μουσικές τη διάθεσή μου. Στρίβω ένα τσιγάρο μου κι εκείνο καίγεται από μόνο του πάνω στα δάχτυλά μου. Οι σκέψεις μου ρουφούν τον καπνό του κι έπειτα τον βγάζουν πάνω σε ράφια από μικρές ώρες κοινής ζωής....

Ειναι και αυτό...
... που δε βρέχει ακόμα γαμώτο...

φωτό:http://kiwi-up.deviantart.com/art/Secrets-24526948
Σάββατο 08/11/08 12.53

Πάει καιρός που δε μπορώ να γράψω. Πάει καιρός που προσπαθώ να βάλω τις σκέψεις μου σε μια σειρά, μα το μυαλό μου, ερωτευμένο λες, πηδάει από σκέψη σε σκέψη άτακτα παίζοντας κουτσό.

Μου λείπει το φιλί που ποτέ δε γεύτηκα από τα χείλη σου σαν το παιχνίδι της γειτονιάς σε ένα παιδί της πόλης. Σε ρώτησα πώς τάχα μπορεί να σου λείπει κάτι που ποτέ δεν είχες και μου απάντησες πως έκρυψες πολλά φιλιά για ‘μενα στο συρτάρι μου. Είναι και αυτή η κλωστή ανάμεσά μας, που αντί να γίνεται γέφυρα και να μας ενώνει, γίνεται απόσταση και μας χωρίζει. Τον έναν από τον άλλο.

Μελαγχόλησε απόψε η διάθεση μου. Το στομάχι να πονά από την πείνα μα το κορμί να κάθεται καρφωμένο στον καναπέ χαμένο μέσα στη φωνή σου… το άκουσμά της έχει κάτι που μπορεί να προκαλέσει έκρηξη με επίκεντρο το πιο βαθύ σημείο του μυαλού μου. Αναταράσσει τα νερά της ήρεμης λίμνης των σκέψεών μου που παθητικά σχεδόν ακουμπούν πάνω στο μπράτσο του καναπέ μου μαζί με την ταλαιπωρημένη μου φαντασία.

Η φωνή σου σώπασε τη στιγμή που ήθελα να σου πω πως ξέρω πως δεν είναι εύκολο να αδράξεις τη στιγμή. Είναι σαν να προσπαθείς να πιάσεις τον άνεμο. Μα…

Σταμάτησες να χτυπάς σαν φλέβα μέσα μου και οι εικόνες έφυγαν με τη σιωπή σου. Το χέρι χτυπά ρυθμικά το μολύβι πάνω στο τετράδιο, λες κι έτσι βοηθώ το μυαλό να δημιουργήσει λέξεις που να μπορούν να ειπωθούν σε έναν τόσο γνώριμο ξένο.

Η σημερινή μέρα, ήταν κι αυτή ξεχωριστή όπως όλες οι άλλες ως τώρα. Η σημερινή μέρα ήταν ερωτική, παιχνιδιάρα, χαρούμενη, μελαγχολική, εξομολογητική, γελαστή, ηχηρή, κουραστική, ευχάριστη, παρεΐστικη, τρυφερή, απαλή, πολυλογού, και διακοπτόμενη. Η σημερινή μέρα είχε γραμμένα τα αρχικά μας. Και η ώρα πλησιάζει 22.00… κάπου θα σε βρω και πάλι…


Τρίτη 04/11/08 21.14

φωτό:http://mon-artifice.deviantart.com/art/The-killing-mirror-89328778

Να κραυγάσω Σ'αγαπώ...

Θέλω να σου γράψω, μα τί να σου πω που τα χέρια μου είναι κλειδωμένα… τί να σου πω που οι σκέψεις μου φοβούνται ακόμα και να ζωγραφίσουν τη λέξη Έρωτας…

Η σκέψεις σεργιανούν άτακτα στο μυαλό μου πότε νωχελικά και χαμένα, πότε τρέχουν και γίνονται χείμαρρος που μου γεμίζει το στόμα με κραυγή. Να βγάλω με κραυγή όλα όσα παλεύουν να ειπωθούν μα η λογική φράζει με το χέρι την έξοδό τους. Να κραυγάσω Σ’ αγαπώ και να σωπάσω. Αλλά εσύ θα με ακούσεις;

Η λησμονιά μου κουράστηκε να κρατά φυλαγμένες ξεχασμένες μου αναμνήσεις κι εκείνες ξεπηδούν μπροστά μου, διεκδικώντας την υπόστασή τους μ’ έναν χορό γιορταστικό, ενώ η καρδιά χτυπά σε έντονο ρυθμό και ποθεί να νιώσει ξανά τη λαχτάρα μιας στιγμής. Μιας στιγμής Ερωτευμένης.

Χτες περπάτησα σε ουράνιο τόξο. Πάτησα στα χρώματα, ανάπνευσα μέσα από αυτά. Μπορεί και να είχε βρέξει χτες το βράδυ…

Μείνε, αν θες, και κάνε με άλλη μια μέρα να χαμογελώ…

Σε φιλώ στο στόμα να σου δώσω όλα όσα έχω κρυμμένα για ‘σένα με μια μου πνοή...

Tο νου σου στα όμορφα...

www.διαόλι.com

Δευτέρα 03/11/08 20.17

φωτό:http://valyeszter.deviantart.com/art/writting-111015164

t;

Πάντα ζητούσες τα φιλιά που αφήνουνε σημάδι

Της παπαρούνας τον ανθό
Να μην τον εμυρίσεις
Γιατί σε μένα μάτια μου
Μια μέρα θα γυρίσεις

Να μου γυρέψεις τη φωτιά
Και του τρελού το χάδι
Πάντα ζητούσες τα φιλιά
Που αφήνουνε σημάδι

Τα χάδια μου τα πέταξα
Στις λήθης το πηγάδι
Να μην τα βρουν οι αγκαλιές
που βγαίνουνε σεργιάνι

Με διαβατάρικα πουλιά
Έρωτα να μην πιάνεις
Γιατί είναι διαβατάρικα
Και γρήγορα τα χάνεις

Και σου κουρσεύουν τη λαλιά
Κι ανάσα πια δεν έχεις
Κι όλο γυρίζεις το πρωί
Χάιδι να μου γυρεύεις

Τα χάδια μου τα πέταξα
Στις λήθης το πηγάδι
Να μην τα βρουν οι αγκαλιές
που βγαίνουνε σεργιάνι

Φωτό:http://zemotion.deviantart.com/art/Redemption-52628727

Σάββατο 02/11/08 12.52

Μη με ψάχνεις...


...θέλω να μείνω μόνη...

φώτο:http://queenenigma09.deviantart.com/art/It-s-been-raining-here-since-176877020