4.10.08

Γράμμα στον Άγνωστο Φίλο...


Μπερδευόμαστε σε όνειρα κι έπειτα δε ξέρουμε αν αυτό που ζούμε συνεχίζει να είναι η πλοκή ενός ονείρου ή μια πραγματικότητα. Αυτό που ξεχωρίζει όμως τα όνειρα από την πραγματικότητα, είναι πως στα όνειρα είναι όλα τόσο όμορφα! Ακόμα και τα απρόοπτα είναι κομμάτι της υπεροχής. Στην πραγματικότητα όμως τα απρόοπτα συνήθως μας αποπροσανατολίζουν. Βέβαια... μπορούμε να κάνουμε τα όνειρά μας ονειρέματα και να ζήσουμε εκεί μέσα έτσι όπως εμείς θέλουμε κι επιλέγουμε μια πραγματικότητα πέρα για πέρα αληθινή σε μια άλλη διάσταση του νου. Αρκεί να μη τσιμπήσουμε με δύναμη το μπράτσο μας ώσπου να ματώσει και τότε διαπιστώσουμε μόνο το αίμα που σχηματίζει μικρά ρυάκια πόνου...

Τα πάντα είναι θέμα επιλογών, νομίζω το έχουμε πει ξανά αυτό. Παρατηρώ τη ζωή σου μέσα από μικρές λέξεις και νομίζω πως είναι αρκετά έντονη και παθιασμένη με στιγμές απείρων στιγμών. Κι όμως, φαίνεται σαν κάτι να λείπει... ίσως ο Έρωτας που έφυγε κάποτε δίνοντας τη θέση του σε μια όμορφη αγάπη, αλλά η απουσία του χτυπά τις πόρτες των πιο κρυφών φαντασιώσεών μας και διεκδικεί την παρουσία του...

Μη το αναλύεις... άσε το απλά να συμβεί. Μόνο τότε θα διαπιστώσεις το μεγαλείο ή το τίποτά του...

Μείνε εκεί.... για όσο θες... για όσο αντέχεις…αν υπάρχει λόγος...
Σάββατο 04/10/08 11.36