Λες πως τα νιάτα είν’ αστραπή που δεν ακούει
η ομορφιά τυφλή βροντή, νωπό σημάδι
και η φροντίδα μια ντροπή που υπακούει
Η αγάπη πάει με κουπιά, πως να προλάβει
Η αγάπη πάει με κουπιά, πως να προλάβει
Είπα ο χρόνος κι η αλήθεια είναι ταίρι
μα σακατεύτηκα για ένα σου φιλί
ο σκουπιδιάρης ο καημός κάτι θα φέρει
Όμως να ξέρεις πως σ’ αγάπησα πολύ
Σ’ αγάπησα πολύ
Λες πως θ’ αλλάξει ο καιρός, θ’ ανάψουν άστρα
θα ‘χει πανσέληνο, θα λάμπει το φεγγάρι
δες δύο χέρια από πηλό ρίχνουνε κάστρα
Έστηνε δόκανο η ζωή και όποιον πάρει
Έστηνε δόκανο η ζωή και όποιον πάρει
Είπα ο χρόνος κι η αλήθεια είναι ταίρι
Μα σακατεύτηκα για ένα σου φιλί
Ο σκουπιδιάρης ο καημός κάτι θα φέρει
Όμως να ξέρεις πως σ’ αγάπησα πολύ
Είπα ο χρόνος κι η αλήθεια είναι ταίρι
Σ’ αγάπησα πολύ
Μα σακατεύτηκα για ένα σου φιλί
Σ’ αγάπησα πολύ
Ο σκουπιδιάρης ο καημός κάτι θα φέρει
Σ’ αγάπησα πολύ
Όμως να ξέρεις πως σ’ αγάπησα πολύ
Σ’ αγάπησα πολύ
Τραγουδάει ο Θεοχαρίδης σε ένα τραγούδι που μου το χάρισε κάποιος. Και με αυτό θα σε αποχαιρετίσω αύριο. Θα σε βάλω σε μια βάρκα, θα φυσήξω τα πανιά της να φουσκώσουν και θα σε αφήσω να φύγεις μακριά στο άγνωστο, όσο θα πιάνομαι σφιχτά από χέρια δυνατά που δε θα με αφήνουν να σε φωνάξω και πάλι πίσω… θα κουνήσω το χέρι μου κι έτσι απαλά θα σου πω αντίο…
Λησμόνησε με… όσο πιο γρήγορα μπορείς…
Σάββατο 04/10/08 09.23
φώτο:http://talkingdrum.deviantart.com/art/Boat-88931854
