Θέλεις να ‘ρθεις και να με ακούσεις να σου μιλώ για ‘μένα.. μα.. γιατί; Ξέχνα το… έχω κι εγώ την ανάγκη να σου μιλώ…
Κρυμμένη στον κόσμο των αισθήσεων και των παραισθήσεων.. έχω τη μανία να κοιτάζω τα χρώματα ακόμα και αν το φόντο είναι κατάμαυρο. Και αν αυτό γίνει εξαιρετικά δύσκολο, κλείνω τα μάτια μου και τα βρίσκω κρυμμένα πίσω από τα βλέφαρά μου…
Με μια κούπα ζεστό καφέ στο χέρι κοιτάζω έξω από το παράθυρο μου τον συννεφιασμένο ουρανό και περιμένω να βρέξει. Μου λείπει η βροχή.. δε προλαβαίνω να την απολαύσω πλέον. Βρέχει τόσο σπάνια! Μου αρέσει να παίζω με τις σταγόνες στο τζάμι, να μαντεύω το δρομολόγιό τους προς το κάτω μέρος του παραθύρου, μου αρέσει να βλέπω τα φύλλα των λουλουδιών μου να γέρνουν από το νερό της. Μου αρέσει να την ακούω, να της λέω τα μυστικά μου κι εκείνη να τα παίρνει μακριά σε μέρη αλλόκοσμα να τα ακουμπήσει. Μου αρέσει να βλέπω τα μαύρα σύννεφα που πότε μοιάζουν με πουλιά, πότε με λουλούδια, πότε με σχήματα αλλόκοτα που η φαντασία μου δε προλαβαίνει να τα ακουμπήσει και εκείνα αμέσως αλλάζουν μορφή.
Η μαγεία είναι να βλέπεις τα χρώματα πριν βγει το ουράνιο τόξο… Μάθε μαζί μου να διακρίνεις όλα τα χρώματα του κόσμου μέσα σε μια σταγόνα βροχής και άσε τους άλλους να βλέπουν μόνο το γκρι. Δε μας αφορούν… τα χρώματα είναι για όλους εμάς που μας αρέσει να τα απολαμβάνουμε. Κοίταξε με! Κάνω κούνια κάτω από τα τοξωτά χρώματα της Ίριδας…
Αγαπώ τη μουσική και τα τραγούδια. Αγαπώ τους απαλούς ήχους γενικότερα. Τις μελωδίες που σκαρφαλώνουν σαν μικρά ξωτικά πάνω στις νότες. Πιάνουν την «Ντο» και καταλήγουν στη «Σολ» κάνοντας μονόζυγο. Μου αρέσει να αφήνομαι κι εγώ στην παρέα των μικροσκοπικών ξωτικών και να στροβιλίζομαι να χοροπηδάω να σκαρφαλώνω και να γελώ πάνω στις μουσικές με τις μουσικές. Από φαντασία άλλο τίποτα! Το να το «σκάω» σε φανταστικούς κόσμους είναι το αγαπημένο μου παιγνίδι…
Όχι όλα όμως από το πρώτο μας ραντεβού…
…συνεχίζεται….
Δευτέρα 11/02/08 09.14
Κρυμμένη στον κόσμο των αισθήσεων και των παραισθήσεων.. έχω τη μανία να κοιτάζω τα χρώματα ακόμα και αν το φόντο είναι κατάμαυρο. Και αν αυτό γίνει εξαιρετικά δύσκολο, κλείνω τα μάτια μου και τα βρίσκω κρυμμένα πίσω από τα βλέφαρά μου…
Με μια κούπα ζεστό καφέ στο χέρι κοιτάζω έξω από το παράθυρο μου τον συννεφιασμένο ουρανό και περιμένω να βρέξει. Μου λείπει η βροχή.. δε προλαβαίνω να την απολαύσω πλέον. Βρέχει τόσο σπάνια! Μου αρέσει να παίζω με τις σταγόνες στο τζάμι, να μαντεύω το δρομολόγιό τους προς το κάτω μέρος του παραθύρου, μου αρέσει να βλέπω τα φύλλα των λουλουδιών μου να γέρνουν από το νερό της. Μου αρέσει να την ακούω, να της λέω τα μυστικά μου κι εκείνη να τα παίρνει μακριά σε μέρη αλλόκοσμα να τα ακουμπήσει. Μου αρέσει να βλέπω τα μαύρα σύννεφα που πότε μοιάζουν με πουλιά, πότε με λουλούδια, πότε με σχήματα αλλόκοτα που η φαντασία μου δε προλαβαίνει να τα ακουμπήσει και εκείνα αμέσως αλλάζουν μορφή.
Η μαγεία είναι να βλέπεις τα χρώματα πριν βγει το ουράνιο τόξο… Μάθε μαζί μου να διακρίνεις όλα τα χρώματα του κόσμου μέσα σε μια σταγόνα βροχής και άσε τους άλλους να βλέπουν μόνο το γκρι. Δε μας αφορούν… τα χρώματα είναι για όλους εμάς που μας αρέσει να τα απολαμβάνουμε. Κοίταξε με! Κάνω κούνια κάτω από τα τοξωτά χρώματα της Ίριδας…
Αγαπώ τη μουσική και τα τραγούδια. Αγαπώ τους απαλούς ήχους γενικότερα. Τις μελωδίες που σκαρφαλώνουν σαν μικρά ξωτικά πάνω στις νότες. Πιάνουν την «Ντο» και καταλήγουν στη «Σολ» κάνοντας μονόζυγο. Μου αρέσει να αφήνομαι κι εγώ στην παρέα των μικροσκοπικών ξωτικών και να στροβιλίζομαι να χοροπηδάω να σκαρφαλώνω και να γελώ πάνω στις μουσικές με τις μουσικές. Από φαντασία άλλο τίποτα! Το να το «σκάω» σε φανταστικούς κόσμους είναι το αγαπημένο μου παιγνίδι…
Όχι όλα όμως από το πρώτο μας ραντεβού…
…συνεχίζεται….
Δευτέρα 11/02/08 09.14
φωτό:http://vampchick01.deviantart.com/art/Colours-66081285
