Ακούω αυτό το τραγούδι και χαμογελώ…
…γιατί όταν αποφάσισα να μην ανήκω σε όλο αυτό το περίεργο χαρακτηρίστηκα εγώ ως περίεργη…


Is this our last chance to say all we have to say
Hiding here inside ourselves we live our lives afraid
So close your eyes and just believe in everything your told
Cause in this land of great confusion it's easy to give up control

Strange world people talk and tell only lies
Strange world people kill an eye for an eye
Strange world dream one day we'll see the light
Strange world believe and everything will be alright

And this is the place where everything begins and ends again
No secrets left to find no seven deadly sins
This world that we have wasted has kept us very well
When science now is sacred who will save us from ourselves


Strange world people talk and tell only lies
Strange world people kill an eye for an eye
Strange world dream one day we'll see the light
Strange world believe and everything will be alright


Strange world people talk sometimes I wonder why
Strange world people kill still no one hears their cries
Strange world burn these thoughtless tears out of my eyes, eyes

Strange world people talk and tell only lies
Strange world people kill an eye for an eye
Strange world dream one day we'll see the light,
Strange world people kill and people hate and
People talk and people kill and still I wonder wonder why, why


Φωτό: http://www.deviantart.com/print/5675408/?itemids=&itemtypeids=
Τρίτη 28/04/09 09.47

Έλα να κοιμηθούμε αγκαλιά απόψε. Κι εγώ σου υπόσχομαι να μη σε στριμώξω στη γωνία… θα είμαι όσο πιο απαλή γίνεται στα όνειρα για να σε αφήσω να παίξεις ανέμελος ανάμεσα στα σύννεφα και τη γη. Δε θα σε σκεπάσω˙ το ξέρω πως ζεσταίνεσαι. Μη με σκεπάζεις ούτε κι εσύ. Θέλω η σκοτεινιά να βλέπει τη γύμνια μου..
Κάθισε πλάι μου και άσε με να σου τρίψω τις πατούσες και τα δάχτυλα. Δε θα μιλώ, μόνο θα κοιτάζω το πρόσωπό σου καθώς θα συσπάται ευχαριστημένο. Όταν θέλεις θα σου ψιθυρίζω στο αυτί προστυχόλογα και θα απολαμβάνω το χαμόγελό σου με τα μάτια κλειστά.
Στάσου δίπλα μου. Μπορώ να σε κοιτάζω για ώρες και να φτιάχνω λέξεις που δεν υπάρχουν και αρχίζουν από χι. Μου αρέσει αυτό το γράμμα γιατί το έχω συνδέσει με το όνομά σου.
Νύσταξα κι ας θα ήθελα να παίξω λίγο ακόμα με τον αφαλό σου. Γίνομαι απροκάλυπτη; Δε με νοιάζει. Σε ερωτεύτηκα μόλις γεννήθηκα παίρνοντας την πρώτη μου αναπνοή…

Καληνύχτα….

Φωτό: http://rafaellak.deviantart.com/art/bad-luck-3-46771289
Κυριακή 26/04/09 23.47

Δεν έφυγα. Είναι που μερικές φορές νιώθω μικρή για τις μεγάλες προσδοκίες της καρδιάς. Διαβάζω, ξαναδιαβάζω κι αισθάνομαι πως ερήμην μου έχω φυλακίσει ένα αηδόνι σε κλουβί. Νόμιζα πως η καλημέρα μου θα του έφτιαχνε τη διάθεση για πάντα, αλλά και πάλι νιώθω τη μελαγχολία στη φωνή του.

Ήμουν καλά, πολύ καλά μέχρι πριν από λίγο. Δε ξέρω τι με μελαγχόλησε. Όχι, δεν είναι ο καιρός. Είναι μάλλον που νιώθω φυλακή πάνω σε έναν τεράστιο ελεύθερο πλανήτη. Δε θέλω να συνηθίσεις. Όχι… η φυλακή δε συνηθίζεται. Δε πρέπει. Αυτό είναι το σωστό. Δε πρέπει.

Δε ξέρω τι να κάνω, μα τα μάτια μου γεμίζουν στάλες βροχής. Πάνω που βγήκε ο ήλιος. Λες και αρνούμαι πεισματικά το φευγιό της. Φεύγω κι εγώ. Παίρνω τη μελαγχολία μου παραμάσχαλα και την ποτίζω με αλμυρή βροχή. Ίσως μεγαλώσει και μπλεχτεί στα κάγκελα. Ίσως πάλι μεγαλώσει και με πνίξει…

Φωτό:http://zapzoum.deviantart.com/art/cage-me-75553892
Πέμπτη 23/04/09 14.57

…και μια γλυκιά φωνή από το παρελθόν που μοιάζει με χάδι μαμάς μου μιλά από την άλλη άκρη της γραμμής και η τόση αγάπη με γεμίζει δάκρυα.

-…είσαι καλά κορίτσι μου;
-Είμαι! Αλλάζω ζωή αλλά δε σε ξέχασα. Δε θα μπορούσα…

Τί γλυκιά φωνή… τί απαλή… η πιο απαλή και η πιο γλυκιά γυναικεία φωνή που άκουσα ποτέ μου…

Είναι μερικοί άνθρωποι που μένουν μέσα μας μια ζωή και μας ακολουθούν σε όλες…

Φωτό: http://blind-actress.deviantart.com/art/Call-me-I-m-waiting-89854290
Πέμπτη 09/04/09 19.59

Η αρχή του μήνα είναι η καλύτερη μέρα για καινούριο ξεκίνημα…

Ακούω βροχερό τραγούδι κι ετοιμάζω πράγματα προς μετακόμιση. Τοποθετώ μέσα σε σακούλες δεκαετίας πράγματα που δε θα πάρω μαζί μου γιατί μου θυμίζουν μια ζωή παλιωμένη μέσα σε συρτάρια που έχω να ανοίξω από τότε…
Έχει έναν υπέροχο καιρό έξω που είναι έτοιμος να πατήσει τα κλάματα και να με λυτρώσει από φαντάσματα φανταστικά που στοιχειώνουν ένα σπίτι αραχνιασμένο και με κάνουν να νιώθω θλίψη που φεύγω. Μέχρι το τέλος του μήνα θα έχω ντύσει με καινούρια ζωή τα παλιά μου έπιπλα. Με καινούρια ζωή. Δακρύζω και χαμογελώ με σταγόνες γλυκόξινες σαν τη σάλτσα που σου έβαλα πάνω από το ρύζι με το κοτόπουλο και σου άρεσε.
Ψυθιρίζω αγαπημένες λέξεις όπως, ‘‘βροχή, φως, θέα, ανεμελιά, αγάπη, σύννεφο, έρωτας’’ και κάπου ανάμεσα στα κόμματα το όνομά σου. Πέρασε η ώρα. Κι εγώ κάθομαι και τεμπελιάζω ψάχνοντας κρυφά λόγους για να μείνω λίγο ακόμα…
Πρέπει να τελειώσω γρήγορα. Θέλω να τελειώσω πριν έρθει η καταιγίδα. Θέλω με τον ερχομό της να βγω στο μπαλκόνι να κρεμαστώ σαν φίδι στα κάγκελα και να απολαύσω το μουρμουρητό της όπως την πρώτη βροχή που αντίκρισα ερχόμενη εδώ λίγο μετά την δεύτερη εφηβεία μου…
Δέκα χρόνοι έχουν περάσει από τότε…
Δέκα ολόκληροι…
Ήρθα παιδί…
Φεύγω πιο Γυναίκα από ποτέ…

Φωτό: http://sherypic.deviantart.com/art/Leaving-for-new-start-100089761
Τετάρτη και Πρωταπριλιά 10.26