Ένα βήμα μπρος, δύο βήματα πίσω… και αναρωτιέμαι… γιατί δε προχωρώ;
Πήρα φόρα και κύλησα σε κατηφόρες που επιτέλους ήρθαν. Σαν πέτρα που δε χορταριάζει ποτέ έτρεξα να βρω φτηνές δικαιολογίες να ακουμπήσω στο μαξιλάρι του ύπνου μετά από χρόνια αϋπνίας…
Προχωρούσα, νόμιζα, μα βρέθηκα σε μέρη γνώριμα που άφησα πίσω μου μαζί με τις ανασφάλειές μου στο βελούδινο κουτάκι της μοναξιάς. Και πάλι βρέθηκα στα ίδια. Μα… πως…;
Ένα βήμα μπρος, δυο βήματα πίσω… και αναρωτιέμαι γιατί δε προχωρώ;
Φωτό: http://xxcaiterlynxx.deviantart.com/art/foot-steps-of-the-past-88839717
Σάββατο 12/07/08 14.42
