Βροχή μου

Βρέχει κι εγώ τυλίχτηκα, σ’ αυτή την αγκαλιά
Στα σκουριασμένα σύννεφα, στα φύλλα, στις βρεγμένη γης τη μυρωδιά

Ας ήτανε να πνιγώ σαν μια σταγόνα μέσα στα χείλια σου εγώ
Βροχή μου σκέπασε αυτή τη γωνιά, τούτο το σώμα που διψά

Βρέχει και στους καταυλισμούς χορεύουν τα παιδιά
Στάζει ο θεός τις προσευχές στο ντέφι, στις καρδιές στα πόδια τα γυμνά

Ας ήτανε να πνιγώ σαν μια σταγόνα μέσα στα χείλια σου εγώ
Βροχή μου σκέπασε αυτή τη γωνιά, τούτο το σώμα που διψά

Ήρθες βροχή μου κι άλλαξες, το δρόμο και το νου
Και βούλιαξε το βήμα μου, ποτάμι, κι άθελα μου με τραβάς αλλού


Ας ήτανε να πνιγώ σαν μια σταγόνα μέσα στα χείλια σου εγώ
Βροχή μου σκέπασε αυτή τη γωνιά, τούτο το σώμα που διψά