Άνοιξα τα μάτια από νωρίς. Χτες κοιμήθηκα επίσης νωρίς γιατί είχα σχέδια για σήμερα. Οργάνωνα τη μέρα μου. Κάθε φορά που το κάνω αυτό, ξέρω πως η μέρα που σχεδιάζω και οργανώνω θα έχει πολύ λίγα κοινά σημεία με αυτή που θα ξημερώσει. Ένας απρόσμενος πονοκέφαλος, ένα τηλεφώνημα που άλλαξε τη ροή των δεδομένων, μια απλή βαρεμάρα… Τι ανούσιο χάσιμο χρόνου η οργάνωση τελικά…
Άνοιξα το πατζούρι του υπνοδωματίου μου. Σήμερα έχει συννεφιά. Χαμογέλασα κατευθείαν. ‘‘Λες να βρέξει σήμερα;’’ Σκέφτηκα. Αλλά δεν είμαι σίγουρη. Σουτ! Μη κανείς καμιά ευχή πάλι! Από τη μέρα που ευχήθηκες, σταγόνα δεν έπεσε! Και πάει πολύς καιρός…
Προχωρώ προς το σαλόνι μου. Ρίχνω μια ματιά στον υδάτινο κόσμο μου. Ανησυχώ λίγο… έχω να δω τον Προκόπη μέρες να κόβει βόλτες… αλλά δεν είμαι έτοιμη να μάθω για τον χαμό του, οπότε δε τον ψάχνω… ‘Ανοίγω τον υπολογιστή. Διαλέγω τραγούδια. Σήμερα θα κάνω γενική καθαριότητα. Γιατί; Γιατί έτσι αποφάσισα μόλις…
Μια γουλιά καφέ για ‘μένα, μια γουλιά καφέ για ‘σένα που τόσο άδικα νιώθω να φεύγεις μακριά μου… ναι, ναι… μη κουνάς το κεφάλι σου χαμογελώντας… σε ‘σένα το λέω…
Καλημέρα…
Πέμπτη 28/02/08 08.51
Άνοιξα το πατζούρι του υπνοδωματίου μου. Σήμερα έχει συννεφιά. Χαμογέλασα κατευθείαν. ‘‘Λες να βρέξει σήμερα;’’ Σκέφτηκα. Αλλά δεν είμαι σίγουρη. Σουτ! Μη κανείς καμιά ευχή πάλι! Από τη μέρα που ευχήθηκες, σταγόνα δεν έπεσε! Και πάει πολύς καιρός…
Προχωρώ προς το σαλόνι μου. Ρίχνω μια ματιά στον υδάτινο κόσμο μου. Ανησυχώ λίγο… έχω να δω τον Προκόπη μέρες να κόβει βόλτες… αλλά δεν είμαι έτοιμη να μάθω για τον χαμό του, οπότε δε τον ψάχνω… ‘Ανοίγω τον υπολογιστή. Διαλέγω τραγούδια. Σήμερα θα κάνω γενική καθαριότητα. Γιατί; Γιατί έτσι αποφάσισα μόλις…
Μια γουλιά καφέ για ‘μένα, μια γουλιά καφέ για ‘σένα που τόσο άδικα νιώθω να φεύγεις μακριά μου… ναι, ναι… μη κουνάς το κεφάλι σου χαμογελώντας… σε ‘σένα το λέω…
Καλημέρα…
Πέμπτη 28/02/08 08.51
φωτ όhttp://kolya57.deviantart.com/art/Cofee-Break-149441287
