Ταξίδι στη χώρα της αναζήτησης

Κάποιοι για κάποιον λόγο είναι ξύπνοι... άλλοι εργάζονται, άλλοι έχουν αϋπνία, άλλοι νιώθουν έντονη μοναξιά, άλλοι φοβούνται... Κάπου εκεί, ανάμεσα σε εκείνους βρέθηκα να παρακολουθώ την πορεία της νύχτας. Εκείνη απλωμένη παντού, να κάνει τους θορύβους πιο δυνατούς μέσα στη σιωπή. Θόρυβοι που ξαφνιάζουν που και που, αλλά έρχονται να θυμίσουν στο μυαλό πως δεν είναι εντελώς μόνο το σώμα και το πνεύμα που το φιλοξενεί...

Σςςςς... σιωπή. Όλες οι αισθήσεις βρίσκονται σε εγρήγορση. Η καρδιά χτυπάει πιο δυνατά. Τα γόνατα κόβονται. Η ανάσα γίνεται έντονη. Το σώμα ριγεί. Τα μάτια "σαρώνουν" τον χώρο. Ένας θόρυβος διαφορετικός από τους άλλους ξύπνησε το αίσθημα του φόβου. Χαμόγελο. Από το ανοιχτό παράθυρο μπήκε αέρας που έκανε το ξύλινο βάζο στο τραπεζάκι να πέσει... πλησιάζω... σηκώνω το βάζο και προχωρώ προς το παράθυρο απολαμβάνοντας τον δροσερό αέρα που σεργιανίζει ακόμα στα σοκάκια και τους δρόμους το άρωμα της βροχής που πριν λίγη ώρα ξέπλυνε τους δρόμους, τα παγκάκια, τα πεζοδρόμια και το μυαλό από τη σκόνη...

Πηγαίνω προς το ραδιόφωνο και βάζω τον αγαπημένο μου σταθμό. Σιγανές μπαλαντούλες αφήνουν τις νότες της μουσικής τους να χορέψουν ανάμεσα στις λέξεις και στον ήχο του ανέμου... Κλείνω τα μάτια... τα ανοίγω και πάλι... σιγοτραγουδώ ένα κομμάτι που ακούγεται από το ραδιόφωνο. Χίλιες σιωπηρές σκέψεις. Αφήνω και πάλι το μυαλό μου να επεξεργαστεί τις εικόνες. Και εκείνες να τις κάνω λέξεις μέσα στο νου μου...

05.49. Σε λίγα λεπτά θα έχω το πλεονέκτημα να παρακολουθήσω το μεγάλωμα της μέρας. Κι εγώ ανάμεσα σε εκείνους που εργάζονται, που έχουν αϋπνία, που νιώθουν μοναξιά, που φοβούνται. Είναι όμορφη η απόδραση από τα εγκόσμια που και που! Κι ας μπαίνεις σε έναν κόσμο φανταστικό που δεν υπάρχει ή σε έναν που υπάρχει και είναι όμορφος αλλά υπό προϋποθέσεις.

Και τώρα, πλησιάζοντας στο τέλος, αναρωτιέμαι: Τι είναι αυτό που γεννά σε κάποιους την ανάγκη για φυγή; Έστω και αν εκείνη μετουσιώνεται με ένα ταξίδι του μυαλού; Η αναζήτηση της αλήθειας του καθενός; Μια λέξη; Μια μουσική; Μια ανάμνηση που έφερε ο άνεμος κουβαλώντας τη από μακριά; Η μοναξιά; Όλα αυτά; Τίποτα απ' όλ' αυτά; Κάτι επιπλέον;



Η βάρδιά μου φτάνει στο τέλος της... καλημέρα...

19/08/07 05.53

φωτό:http://browse.deviantart.com/?qh=&section=&q=alone#/d12cp19